بررسی بیماری کلیه پلی کیستیک در گربه های ایرانی ارجاعی به بیمارستان دام های کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران به دو روش سونوگرافی و مولکولی

بیماری کلیه پلی کیستیک شایع ترین بیماری ژنتیکی در گربه های پرشین می باشد که به دنبال موتاسیون در ژن های PKD1 و PKD2 ایجاد می شود. در این بیماری به دلیل تجمع مایعات در داخل کیست ها و فشار حاصل از آن ها بر روی بافت کلیه، بیمار مستعد ایجاد علایم نارسایی کلیوی مزمن خواهد شد.

مطالعه حاضر با هدف مقایسه دو روش اولتراسونوگرافی و آزمایش مولکولی در تشخیص بیماران مبتلا به کلیه پلی کیستیک اتوزومال انجام شد.

 مطالعه حاضر بر روی 97 قلاده گربه نژاد پرشین (46 قلاده گربه نر و 51 قلاده گربه ماده) با میانگین 6 سال (حداقل 2 ماه و حداکثر 14 سال) انجام شد.

از 97 قلاده گربه پرشین مورد بررسی در 32 مورد (33 درصد) با روش اولتراسونوگرافی کیست های بدون اکوژنیسیته در کلیه وجود داشت. در آزمایش مولکولی تمام موارد دارای کیست در روش اولتراسونوگرافی، دارای جهش در ژن PKD1 بودند و همچنین 13 مورد (13 درصد) که در اولتراسونوگرافی فاقد کیست بودند با روش مولکولی مثبت تشخیص داده شدند. از 97 قلاده گربه تحت بررسی 45 مورد (46 درصد) حاوی ژن جهش یافته بودند. درجه توافق دو روش تشخیصی اولتراسونوگرافی و PCR با محاسبه کاپا 725/0 (859/0- 592/0Cl:) تعیین شد. میزان حساسیت و ویژگی روش اولتراسونوگرافی به ترتیب 11/77 و 100 درصد محاسبه شد.

 جهت تشخیص این بیماری از روش های تصویربرداری و مولکولی استفاده می شود. افزایش تشخیص موارد بیماری با روش مولکولی نسبت به سونوگرافی می تواند به دلیل حساسیت بالا تر روش مولکولی، کوچک بودن اندازه کیست ها، کم بودن تعداد آن ها در برخی موارد، پایین بودن سن حیوان و همچنین وجود کیست در مدولای کلیه باشد. بنابراین روش مولکولی در غربالگری بیماری در مراحل اولیه و در برنامه های پرورشی و حذف گربه های حاوی این ژن می تواند مورد استفاده قرار داده شود.