«حضور دیگری» و نسبت آن با «معنای زندگی» در اندیشه مولانا جلال الدین

هدف اصلی پژوهش حاضر، با رویکرد توصیفی تحلیلی، بررسی تاثیر «حضور دیگری» بر معنای زندگی در اندیشه مولانا جلال الدین است. مفهوم حضور «دیگری» در آثار و افکار مولانا مشهود است و بارزترین آن در ارتباط با شمس تبریزی و نفوذ او بر دریافت معنایی دیگر از زندگی در نزد خداوندگار دیده می شود. مولانا معتقد است حضور «دیگری» در یافتن و تحقق معنای زندگی، با عشق به خداوند ارتباط وثیق دارد و تنها در ارتباطی عاشقانه با «دیگری» است که اصلی ترین «معنای زندگی» تحقق می یابد. درباره «معنای زندگی» نیز مولانا از مرزهای اندیشه طبیعت گرایانه فراتر رفته و قایل به معنایی ورای طبیعت است؛ از همین رو ، باید به رویکرد کشف معنا در باور مولانا قایل بود؛ بنابراین، در اندیشه سترگ او، حضور «دیگری» دارای مراتبی از ماده به معنا است؛ به طوری که معنای زندگی از مراتب پایین آغاز می شود و در وصال عاشقانه با «دیگری» استعلایی یعنی خداوند به والاترین صورت خویش نایل می آید.