بررسی تاثیر بستر کشت آلی و گیاهی و عنصر سیلیسیوم بر خصوصیات عملکرد و اجزا آن در توت فرنگی رقم سلوا (Fragaria ×ananassa Duch. cv. Selva) تحت کشت بدون خاک

تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر بستر کشت و عنصر سیلیسیوم بر عملکرد و اجزا آن در توت فرنگی رقم سلوا تحت کشت بدون خاک، در گلخانه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان در سال 1397 انجام شد. آزمایش در قالب طرح اسپیلیت پلات بر پایه بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار تحت شرایط گلخانه اجرا گردید. تیمار اصلی بستر کشت در چهار سطح مخلوط حجمی شامل 50 درصد پرلیت و 50 درصد پیت ماس، 70 درصد پرلیت و 30 درصد پیت ماس، 50 درصد پرلیت و 50 درصد ورمی کمپوست و 70 درصد پرلیت و 30 درصد ورمی کمپوست و تیمار فرعی کاربرد سیلیسیوم در سه سطح (صفر، 50  و 100 میلی گرم در لیتر) همراه با محلول غذایی در پای بوته های توت فرنگی رقم سلوا اعمال شد. نتایج نشان داد که بستر ورمی کمپوست به دلیل افزایش شوری باعث کاهش معنی دار عملکرد و اجزا آن شد ولی تاثیر شوری روی صفات متفاوت بود. کاربرد سیلیسیوم با غلظت 50 میلی گرم در لیتر بیشترین مقدار عملکرد، تعداد کل میوه، تعداد برگ، شاخص کلروفیل، ویتامین ث و وزن تر و خشک ریشه و کمترین اسید میوه و گل بدون میوه را نسبت به شاهد داشت که تاثیر آن به ترتیب 01/7، 91/4، 33/6، 64/3، 87/8، 9/4 ،9، 71/10، 67/4 درصد بیشتر از تیمار بدون کاربرد سیلیسیوم بود. با توجه به نتایج این آزمایش با کاربرد غلظت 50 میلی گرم در لیتر سیلیسیوم در محلول غذایی کشت بدون خاک توت فرنگی رقم سلوا می توان بدون کاهش عملکرد به جای استفاده از بستر پیت ماس وارداتی با پرلیت از بستر ورمی کمپوست داخلی با پرلیت استفاده نمود.