تحلیل اکتشافی عوامل موثر بر احساس ناامنی در فضاهای سبز شهری (نمونه موردی: پارک‏ های ناحیه‏ ای شهر یزد)

امروزه، مقوله امنیت شهری به ‏ویژه در فضاهای عمومی مانند پارک‏ها و فضاهای سبز، که همواره مامنی برای آرامش و تفریح شهروندان است، حایز اهمیت بسیاری است. زیرا شهروند در مقصد مورد نظر اگر احساس امنیت نکند، گذران اوقات فراغتش را در خانه، به رفتن به فضاهای سبز، ترجیح خواهد داد. در پژوهش حاضر، نظر به اهمیت موضوع فوق، به بررسی عوامل موثر بر احساس ناامنی در پارک‏های ناحیه‏ای شهر یزد پرداخته شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی است و از نظر روش تحقیق رویکردی‏ اکتشافی و توصیفی- تحلیلی دارد. جامعه آماری پژوهش را شهروندان ساکن در شهر یزد (529673 نفر) تشکیل می‏دهند که از میان آن‏ها 384 شهروند به ‏عنوان حجم نمونه و به ‏صورت تصادفی ساده در سطح پارک‏های ناحیه‏ای شهر یزد در دو مرحله (مصاحبه  با شهروندان در مرحله اول در جهت شناسایی نماگرهای اثرگذاری بر احساس ناامنی و تکمیل پرسش‏نامه در جهت عامل‏بندی نماگرها و بررسی میزان اثر هر عامل در مرحله دوم) انتخاب شده ‏اند. در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده ‏ها از یافته ‏های کیفی (تحلیل محتوای مصاحبه‏ ها در نرم‏افزار تحلیل کیفی مکس کیودا) و کمی (تحلیل عاملی اکتشافی) استفاده شد. بر اساس نتایج پژوهش، 27 نماگر در قالب 5 عامل موثر بر احساس ناامنی در پارک‏های ناحیه‏ای توسط جامعه میزبان شناسایی و وزن‏دهی شد. از میان عامل‏های مورد بررسی، عدم مطلوبیت زیرساخت‏های نظامی- انتظامی با مقدار ویژه 179/10 و درصد واریانس 699/42 مهم‏ترین عامل موثر بر احساس ناامنی شهروندان و عامل محدودکننده فردی- اجتماعی با مقدار ویژه 449/1 و درصد واریانس 367/5 کم ‏اهمیت ‏ترین عامل بوده است.