ارائه راهکارهای طراحی فضاهای شهری زیست پذیر شاد در راستای ارتقای کیفیت زندگی .

امروزه با افزایش جمعیت و آلودگی فزاینده، در اکثر کشورهای توسعه یافته، زیست پذیری به عنوان یک اصل در چهارچوب پایداری مطرح می گردد. زیست پذیری به معنای قابلیت یک محیط با تامین نیازهای زیستی ساکنان اعم از مادی و غیرمادی در جهت ارتقای کیفیت زندگی و ایجاد محیطی در راستای شکوفایی توانمندی های شهروندان است. استدلال می شود که ارزیابی زیست پذیری، می تواند با ارایه یک روش قابل توصیف، برای ارزیابی محیط های شهری و کیفیت آنها، با رویکردهای گوناگون به اجرای برخی از برنامه های جدید شهری کمک کند. خلق فضای شاد شهری نیز به عنوان یکی از خواسته های متخصصان در چند دهه اخیر مطرح بوده است. از این رو توجه به مباحثی مرتبط با کیفیت زندگی شهری و زیست پذیری به عنوان یک نیاز اساسی در جوامع توسعه یافته احساس می شود. احساس رضایت و شادی از شاخصه های اساسی زندگی فردی و اجتماعی محسوب می شود، که رابطه مستقیمی با شرایط زندگی و ارتباطات اجتماعی دارد. در این پژوهش فضاهای شهری و ارتباط بین این فضاها از طریق مولفه هایی نظیر انعطاف پذیری، خوانایی، تنوع کالبدی و نفوذپذیری ارزیابی شد. مفهوم زیست پذیری و ارزشیابی عوامل فوق مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس مبانی نظری و تیوری های ارایه شده از طرف صاحب-نظران و همچنین مطالعات انجام شده در رابطه با شهر خوب، راهکارهایی که در بخش یافته ها به آن اشاره شده است  معرفی شد که می توانند تا حدی در مرتفع کردن مشکلات و ایجاد فضای شهری خوشایند برای ساکنان مفید واقع گردند. با درک نیازهایی که در محیط شهری متوجه مادران و کودکان آنها است و در نظر گرفتن فضاهایی جهت گذراندن اوقات فراغت، ایجاد فضایی امن برای استفاده از دوچرخه که ضمن ایجاد فضای جمعی مناسب و اعمال تنوع به روش های مختلف در شهر از میزان آلودگی هوا نیز می-کاهد، مسیریابی راحت و غیره که هر کدام زیر مجموعه ای از مولفه های شهری کارا می باشند، راهکارهای حاصله هستند.