ارزیابی کیفیت آب رودخانه تالار استان مازندران با استفاده از ترکیب شاخص های کیفیت آب و مدل سازی چندمتغیره

در سال های اخیر به دلیل توسعه و گسترش سریع شهرها ،افزایش تولیدات صنعتی، فعالیت های کشاورزی وتخلیه ی فاضلاب های خانگی در رواناب ها، میزان آلاینده ها از ظرفیت تحمل بار محیطی آب فراتر رفته و منجر به کاهش کیفیت آب های سطحی شده است و این مشکل در سال های اخیر در کشورهای در حال توسعه به این امر مهم مدیریتی در کنترل کیفتی آب های سطحی تبدیل شده است.هدف از این پژوهش ارزیابی کیفیت آب و کنترل مکانیسم های کنترل کننده آن با استفاده از شاخص کیفیت آب آشامیدنی(DWQI) و چهار شاخص آلودگی (PLS)، که بوسیله تحلیل های آماری چند متغیره مانند رگرسیون حداقل مربعات جزییPLSR))، رگرسیون گام به گام خطی چند متغیره(SMLR) و تعیین تیپ شیمیایی آب با استفاده از نمودار سه خطی پایپر می باشد.در این پژوهش 26 پارامتر فیزیکوشیمیایی، با استفاده از روش های تحلیلی استاندارد برای 8 منطقه آب سطحی رودخانه تالار موردآنالیز قرارگرفت. مطابق با نتایج به دست آمده مشخص شد که آب منطقه از نوع آب های قلیایی با Ca-Mg و Ca-Mg-Cl-SO4 می باشد . نتایج DWQI نشان داد که19% نمونه های تست شده آب خوب ،56% ضعیف و خیلی ضعیف و25% از نمونه ها آب نامناسب برای آشامیدن را نشان می دهند وهمچنین نتایج PI نشان داد که نمونه های آب سطحی به شدت تحت تاثیر Pb و Mn و کمی تحت تاثیر Fe و Cr هستند. مدل های SMLR از DWQI و PIs که براساس یون های اصلی و فلزات سنگین هستند بهترین تخمین ها را با R2 حدود 1 برای DWQI و PIs فراهم کردند.در نتیجه ادغام DWQI و PIs یک روش ارزشمند و کاربردی برای ارزیابی کیفیت آب سطحی است و مدل های PLSR و SMLR از طریق کاربرد تکنیک های شیمیایی برای ارزیابی DWQI و PIs می توانند استفاده شوند.