هویت در شعر معاصر تاجیکستان

زبان شیرین فارسی ریشه در اعماق تاریخ کهن سال ایران دارد. این زبان همانند سلاحی بسیار موثر توانسته است، فرهنگ غنی و پربار مردم ایران را در برابر حوادث و آسیب های مخرب روزگار، محفوظ بدارد. اکنون با استقلال کشور تاجیکستان، بار دیگر قدرت عظیم خود را در مبارزه با هجوم زبان های بیگانه، نشان داده، و توانسته است، در بر روی ورود شعر و ادبیات بیگانه ببندد و در برابر زبان کهن سال فارسی که می رفت، تا به کلی از آن خطه رخت بربندد و زبان بیگانه ای جانشینش شود، آغوش بگشاید و مسیر تازه ای در پیش گیرد. اینک پس از سال ها کوشش و مبارزه برای به تصویب رساندن زبان فارسی و استقلال این کشور مستقل، در آثار شاعران و نویسندگان این دیار به روشنی، عشق به میراث گذشتگان، یعنی فرهنگ پربار اسلامی و زبان و ادبیات فارسی مشاهده می شود، در این مقاله کوشش شده است، تا با روش توصیفی - تحلیلی، محتوای آثار شاعران معاصر تاجیکستان مورد  بررسی  قرارگیرد.