اثربخشی آموزش تاب آوری خانوادگی بر سازگاری اجتماعی خانواده های نظامی

رویکرد تاب آوری خانواده چارچوب عملی و مثبتی فراهم می کند که به هدایت اقدامات برای تقویت خانواده جهت حل مشکلات موجود می پردازد. این رویکرد پا را فراتر از حل مشکل گذاشته و به پیشگیری از آن می پردازد؛ نه تنها خانواده ها را اصلاح می کند، بلکه آن ها را آماده می سازد تا با چالش های آینده نیز رو به رو شوند.

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش تاب آوری خانوادگی بر سازگاری اجتماعی خانواده های نظامی در یکی از شهرک های منازل سازمانی نظامی انجام گرفت.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر نیمه تجربی با گروه کنترل و آزمایش در سال 1399 انجام شد. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد 60 نفر که کمترین نمره تاب آوری را داشتند، انتخاب و به صورت تصادفی بلوکی در دو گروه آزمایش و کنترل تخصیص یافتند. سپس آموزش مولفه های تاب آوری خانوادگی برای گروه آزمایش به مدت 10 جلسه در گروه آزمایش اجرا شد و گروه کنترل از هیچ گونه آموزشی برخوردار نشد. در این پژوهش از پرسشنامه سطوح سازگاری اجتماعی بل استفاده گردید و داده های به دست آمده به شیوه تحلیل کوواریانس تحلیل شدند.

نتایج حاکی از اثربخشی آموزش مولفه های تاب آوری خانوادگی بر روی میزان سازگاری اجتماعی (6/66=F، 0/53= Eta 0/000=P) خانواده های نظامی بود.

یافته های پژوهش حاضر بیانگر آن بودند که کاربرد آموزش مولفه های سازگاری اجتماعی در فضای کار برای خانواده های نظامی می تواند در ارتقاء مولفه های سازگاری اجتماعی و همچنین افزایش آگاهی و بالا بردن میزان سازگاری اجتماعی آن ها اثربخش باشد.