تعیین اثربخشی درمان های روان شناختی اختلال سلوک در ایران: فراتحلیل

از اختلال های بسیار شایع دوران کودکی اختلال سلوک است که مدل های درمانی متفاوتی برای آن مطرح شده است؛ ازاین رو هدف پژوهش حاضر، فراتحلیل تعیین اثربخشی درمان های روان شناختی بر اختلال سلوک در ایران بود.

پژوهش حاضر از دسته پژوهش های فراتحلیل بود که </span>بر مقالات منتشرشده از سال های 1384تا1399در پایگاه های جست وجوی داخلی شامل پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی</span>، مگ ایران، نورمگز و پورتال جامع علوم انسانی انجام شد. جست وجو در پایگاه های علمی مذکور با کلیدواژه های مرتبط با موضوع پژوهش (شامل اختلال سلوک و درمان های روان شناختی اختلال سلوک، اختلال های هیجانی و رفتاری، اثربخشی فرزندپروری، اثربخشی آموزش مهارت های اجتماعی، اثربخشی خودآموزی کلامی و اثربخشی بازی و قصه درمانی بر اختلال سلوک</span>) صورت گرفت و 99 مقاله علمی پژوهشی با کارآزمایی بالینی استخراج شد. پس از حذف مقاله های تکراری و بررسی کیفیت مقالات توسط سه متخصص روان شناسی و آمار، طبق چک لیست کانسرت شش مقاله دارای شرایط لازم برای ورود در فراتحلیل انتخاب شد. این شش مقاله پس از محاسبه تفاوت استانداردشده بین میانگین های گروه های آزمایش و گواه مطالعات، با استفاده از مدل رندم در سطح معناداری 0٫05 در نرم افزار Review Manager</span> نسخه 4٫5 فراتحلیل شدند.

نتایج فراتحلیل مقایسه میانگین اختلاف نمرات اختلال سلوک دو گروه مداخله و گواه نشان داد، در تمام مطالعات بررسی شده میزان کاهش نشانه های اختلال مذکور در گروه مداخله به طور معناداری بیشتر از گروه گواه بود (8٫95=Z</span>، 0٫001>p</span></em>). اندازه اثر کل مطالعات برابر با 1٫6 (1٫95، 1٫25) به دست آمد که بیانگر تاثیر مداخله های روان شناختی بود.

براساس یافته های این پژوهش، درمان های روان شناختی (اعم از آموزش سبک های فرزندپروری، آموزش مهارت های اجتماعی، آموزش خودآموزی کلامی، بازی درمانی و قصه درمانی) بر کاهش نشانه های اختلال سلوک تاثیرگذار است.