بررسی همبستگی سطح اختلال افسردگی با کیفیت زندگی در کارکنان شاغل در بیمارستان مرجع درمان کووید-19 در سال 1399

شیوع گسترده کرونا ویروس جدید (کووید-19) در جهان اختلالات روانی متعددی به همراه داشته است. کارکنان شاغل در بیمارستان در خط مقدم مراقبت های کووید-19، یکی از گروه هایی هستند که به شدت تحت تاثیر اختلالات روانی ناشی از این بیماری قرار دارند. مطالعه حاضر با هدف بررسی همبستگی سطح اختلال افسردگی با کیفیت زندگی در کارکنان شاغل در بیمارستان مرجع درمان کووید-19 در سال 1399 انجام شد.

این مطالعه توصیفیهمبستگی به صورت سرشماری روی 496 نفر از کارکنان شاغل دربیمارستان حضرت علی اصغر (ع) شیراز به عنوان بیمارستان مرجع درمان کووید-19 در جنوب ایران انجام شد. ابزار جمع آوری داده، پرسش نامه های استاندارد افسردگی Beck Depression Inventory (BDI) و کیفیت زندگی WHOQOL-BREF بود. داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی و استنباطی، ضریب همبستگی پیرسون و آزمون های T-test و ANOVA به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 23 در سطح معناداری 05/0=α تحلیل شد.

میانگین± انحراف معیار امتیاز افسردگی و کیفیت زندگی کارکنان مورد مطالعه به ترتیب برابر با 2/9± 8/35 (از 63) و 8/14± 7/60 (از 120) به دست آمد. بر اساس نتایج به ترتیب 6/49 درصد و 5/87درصد از کارکنان مورد مطالعه، سطح متوسط افسردگی و کیفیت زندگی داشتند. بین افسردگی و کیفیت زندگی کارکنان همبستگی معنا دار و معکوس مشاهده شد (612/0-= r، 001/0P<). همچنین بین افسردگی با سطح تحصیلات (04/0=P)، وضعیت تاهل (01/0=P)، و نوع گروه شغلی (03/0=P) و بین کیفیت زندگی و وضعیت تاهل (03/0=P) رابطه آماری معناداری مشاهده شد.

افسردگی و کیفیت زندگی کارکنان مورد مطالعه در سطح متوسط قرار داشت. برنامه ریزی به منظور ارتقای سطح سلامت روان کارکنان، بهره گیری از تکنیک های روان درمانی همچون رفتاردرمانی شناختی و ذهن آگاهی، تدوین و اجرای برنامه های مدیریت استرس و اضطراب و ارایه خدمات مشاوره ای پیشنهاد می شود.