بررسی وضعیت زیست پذیری شهری در مناطق شهری از دیدگاه شهروندان (مطالعه موردی: مناطق هشت گانه کلان شهر کرمانشاه)

امروزه، رشد جمعیت شهری و مشکلات متعدد شهرها، توجه به کیفیت زندگی و نیازهای شهروندان را حیاتی کرده است. رویکرد زیست پذیری با شناسایی عوامل موثر بر ناپایداری توسعه شهری، راهکار مناسبی برای بهبود کیفیت زندگی شهروندان و بهبود شرایط موجود می باشد. در این راستا هدف پژوهش حاضر، بررسی وضعیت زیست پذیری شهری از دیدگاه شهروندان در مناطق هشت گانه کلان شهر کرمانشاه است. ابزار اولیه پژوهش، پرسش نامه می باشد که برای تعیین روایی و پایایی آن، از نظر خبرگان و آلفای کرونباخ بهره گرفته شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 21 و Excel و آزمون های آماری استفاده گردید. با توجه به اینکه متغیرهای تحقیق از توزیع نرمال، پیروی می کردند از آزمون های آماری پارامتریک برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. در واقع وضعیت ابعاد سه گانه زیست پذیری (اجتماعی-فرهنگی، اقتصادی، محیط زیستی) با استفاده از آزمون T تک نمونه ای تعیین گردید. از دیدگاه شهروندان کرمانشاهی، وضعیت زیست پذیری تمام مناطق غیر از منطقه چهار، پایینتر از حد متوسط و نامطلوب بوده است. میزان زیست پذیری کلی در مناطق هشت گانه کرمانشاه به ترتیب: منطقه چهار> منطقه هفت> منطقه پنج> منطقه یک> منطقه شش> منطقه دو> منطقه هشت> منطقه سه بوده است. بررسی ابعاد سه گانه زیست پذیری نشان داد که بعد اجتماعی- فرهنگی نسبت به ابعاد، وضعیت بهتری را دارد اما ابعاد اقتصادی و محیط زیستی، پایین تر از حد متوسط و دارای وضعیت نامطلوبی بودند.