بررسی فراوانی کنترل مطلوب گلیسمیک پس از اضافه شدن داروی سیتاگلیپتین به رژیم درمانی در بیماران دیابتی نوع 2

زمینه و هدف مهار کننده های دی پپتیدیل پپتیداز- 4 (DPP-4) شامل سیتاگلیپتین یک کلاس جدید از داروهای آنتی هاپرگلیسمیک خوراکی برای دیابت ملیتوس نوع 2 هستند. هدف این مطالعه بررسی فراوانی کنترل گلیسمیک پس از اضافه شدن داروی سیتاگلیپتین به رژیم درمانی در بیماران دیابت نوع 2 است.روش بررسی این مطالعه اپیدمیولوژیک تحلیلی بر روی 120 بیمار دیابتی نوع 2 مراجعه کننده به درمانگاه دیابت بیمارستان امام خمینی در سال 1398 - 1399 انجام شد. سیتاگلیپتین(100 میلی گرم در روز) به درمانهای قبلی دیابت نوع 2(متفورمین / متفورمین+گلیکلازید / متفورمین+انسولین بازال) اضافه شد. اثرات درمانی و کنترل گلیسمی(تغییرات HbA1C) بعد از 3 ماه درمان، با ابتدای مطالعه مقایسه شد.یافته ها نتایج این مطالعه نشان داد بعد از 3 ماه درمان سطح FBS، BS-2h و HbA1C در سه گروه در مقایسه با ابتدای مطالعه، به طورمعنی داری کاهش یافت (0001 / P<0) اما وزن بیماران تغییر معنی داری را نشان نداد(568 / P=0). اختلاف معن یداری در فراوانی کنترل گلیسمی بین بیماران تحت درمان با سیتاگلیپتین با داروهای مختلف وجود نداشت(501 / P=0). نتایج نشان داد بیماران جوانتر(041 /P=0) با مدت ابتلا به دیابت کوتاهتر(021 / P=0) و سطح HbA1C بالاتر در ابتدا(0001 / P<0) کاهش بیشتری در سطح HbA1C را نشان دادند.نتیجه گیری نتایج این مطالعه نشان داد سیتاگلیپتین (در ترکیب با انواع مختلف رژیمهای درمانی) قابلیت بهبود کنترل گلیسمی و جلوگیری از هیپوگلیسمی و افزایش وزن را دارد و میتواند به عنوان یک داروی مفید در بیماران دیابتی نوع 2 استفاده شود.