خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک در آرامگاه های جنگلی و توده های گلازنی شده مجاور در شهرستان بانه

جنگل های بلوط زاگرس، به دلیل استفاده های بی رویه و مختلف مردم محلی، تا حد زیادی دست خوش تغییر شده است. آرامگاه های جنگلی در جنگل های زاگرس شمالی، به دلیل تقدس و ارزش مذهبی برای مردم محلی تا حد زیادی تخریب نشده باقی مانده اند. هدف این پژوهش، بررسی و مقایسه خصوصیات خاک این مناطق، به عنوان منطقه معرف جنگل های کمتر دست خورده بلوط زاگرس با خصوصیات خاک مناطقی است که قرن های متمادی تحت چرای دام و گلازنی بوده است. برای این کار، پنج آرامگاه جنگلی و پنج گلاجار کنار آنها انتخاب و از هر منطقه به طور کاملا تصادفی، پنج نمونه خاک ترکیبی در میکروپلات های 2×2 متری از عمق صفر تا 15 سانتی متر برداشت شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون تی مستقل به منظور مقایسه تک تک مناطق و همچنین داده های حاصل از ترکیب کل مناطق استفاده شد. به جز مقدار کلسیم، تفاوت معنی داری بین دیگر فاکتورهای خاک در آرامگاه و گلاجارها دیده شد. مقدار کربن، نیتروژن، فسفر، نسبت C:N، پتاسیم، هدایت الکتریکی و درصد شن در آرامگاه های جنگلی از گلاجارها بیشتر بود، درحالی که درصد رس و میزان pH کمتر بود. براساس نتایج حاصله، گلازنی، گلابری و سایر بهره برداری های فشرده در سامان های عرفی این جنگل ها طی سالیان متمادی، سبب کاهش چشمگیر کیفیت خاک شده است و ادامه این روند، حاصلی جز تخریب بیشتر خاک این جنگل ها نخواهد داشت. کیفیت خوب خاک در آرامگاه های جنگلی، نشان دهنده اهمیت حفاظت در افزایش کیفیت رویشگاه های جنگلی در زاگرس شمالی است، بنابراین توجه بیشتر به حفظ این مناطق، دارای اهمیت ویژه ای است.