اثرات محلول پاشی آهن و اسید هیومیک بر عملکرد و اجزای عملکرد اکوتیپ های گندم سرداری در شرایط دیم

به منظور مطالعه اثر محلول پاشی آهن و اسید هیومیک بر عملکرد و اجزای عملکرد اکوتیپ های گوناگون گندم سرداری، آزمایشی در سال زراعی 92-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کردستان واقع در شهرستان دهگلان اجرا گردید. آزمایش به صورت طرح اسپلیت اسپلیت پلات با سه فاکتور در سه تکرار انجام شد. فاکتور اصلی دربرگیرنده رقم آذر 2 و اکوتیپ های گندم سرداری در چهارده سطح (رقم آذر 2 به عنوان شاهد و اکوتیپ های ریژاو، خوشاب، تودار، باغچه مریم، تازه آباد، تلوار، قطره زمین، صوفیان، آویهنگ، سی و سه مرده، بهارسبز، گاودره و کلاته گندم سرداری)، زمان محلول پاشی به عنوان فاکتور فرعی در دو سطح (پیش از گلدهی، پس از گلدهی) و نوع محلول پاشی به عنوان فاکتور فرعی در چهار سطح (بدون محلول پاشی، محلول پاشی آهن، محلول پاشی اسید هیومیک، محلول پاشی مخلوط اسید هیومیک و آهن) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد در میان اکوتیپ های موردمطالعه اکوتیپ تودار محلول پاشی شده با اسید هیومیک با عملکرد 403 گرم در مترمربع دارای بیش ترین عملکرد بود. کم ترین عملکرد دانه مربوط به اکوتیپ گاودره در تیمار محلول پاشی پیش از گلدهی با 132 گرم در مترمربع بود که با اکوتیپ ریژاو در محلول پاشی پیش و پس از گلدهی و گاودره در تیمار محلول پاشی پس از گلدهی اختلاف معنی داری نداشت.