نگرش شهروندان استان گیلان بر مهاجرت افراد غیربومی و پیامدهای امنیتی و اجتماعی آن

تغییر و تحولات اقتصادی و اجتماعی به همراه تغییرات اقلیمی و محیط زیستی در سال های اخیر موجی از جابه جایی ها و الگوهای حرکتی از مناطق نابسامان و کمتر توسعه یافته به مناطق توسعه یافته تر و به لحاظ آب و هوایی سالم تر را موجب شده است که پیامدهای مستقیم و غیر مستقیم این مهاجرت ها هم در مبدا و هم در مقصد اثرات متفاوتی از خود بر جای می گذرند. استان گیلان، هم به لحاظ توسعه یافتگی و هم لحاظ بسترهای زیست محیطی همواره مقصد مهاجران از دیگر شهرها بوده است. هدف این تحقیق بررسی نگرش شهروندان استان گیلان به مهاجرت افراد غیربومی و پیامدهای امنیتی و اجتماعی آن
 می باشد. روش تحقیق در این پژوهش، روش پیمایشی و روش نمونه گیری
از نوع خوشه ای چند مرحله ای است. جامعه مورد مطالعه جامعه افراد ساکن روستا در پنج شهر استان گیلان، تالش(هشت پر)، رودسر، فومن، سیاهکل، لنگرود است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 384 نفر تعیین گردید. جهت سنجش متغیرهای مستقل و وابسته و عملیاتی کردن آن ها در قالب یک پرسش نامه گویه هایی برای هرکدام تعیین گردید، نتایج به دست آمده حاکی 
از آن بود از بین چهار نگرش اقتصادی، اجتماعی، جمعیت و سیاسی نگرش اقتصادی با (ضریب تعیین = 391/0) و پس از آن نگرش اجتماعی (ضریب تعیین = 273/0) بالاترین اثر را در پیامدهای امنیتی و اجتماعی بومیان استان داشته اند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که نگرش مردم بومی استان گیلان، نسبت به مهاجرت به این استان مثبت ارزیابی نمی شود و این مساله می تواند به لحاظ از دست دادن زمین، کم رنگ شدن فرهنگ بومی استان، برخورد و 
نزاع های فیزیکی، عدم اعتماد و حس ناامنی در بین مردم شود.