شناسایی پیشران های ارتقای مدیریت پسماند شهری (مطالعه موردی: پهنه های شمال شرقی و مرکزی شهر تهران)

امروزه رشد جمعیت و توسعه شهرنشینی سبب افزایش میزان پسماند تولیدی در جوامع شهری شده است. شهر تهران هم از این امر مستثنی نبوده و لازم است تا مدیریت پسماند این شهر ارتقا یابد. در همین خصوص به نظر میرسد عوامل زیادی دخیل باشند و از بین آنها برخی عوامل نقش کلیدی تری داشته باشد از همین رو، هدف این تحقیق شناسایی پیشران های ارتقای مدیریت پسماند شهری تهران است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی بوده و از نظر ماهیت موضوع، پژوهش اکتشافی است. داده ها و اطلاعات مورد نیاز از طریق کتابخانه ای- اسنادی و میدانی (پرسشنامه) جمع آوری شده است. جامعه آماری تحقیق کارشناسان آشنا به موضوع مدیریت پسماند شهری و شهر تهران هستند که به روش گلوله برفی تعداد 10 نفر آنها به عنوان نمونه آماری تحقیق مورد استفاده قرار گرفته اند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها نیز از مدلسازی ساختاری- تفسیری (ISM) و تحلیل MICMAC استفاده شده است. در همین خصوص نتایج تحقیق حاکی از این امر است که از بین 43 عامل اولیه، تعداد 20 عامل ضریب (CVR) بالای 75/0 را کسب کرده اند تا عوامل نهایی این تحقیق به حساب آیند که از بین آنها عوامل تحقیقات و پژوهش و تخصص و کارآیی مدیریت با میزان قدرت نفوذ 18 بیشترین تاثیر و حفاظت منابع طبیعی و خطرات زیست محیطی با میزان قدرت نفوذ 1 کمترین تاثیر را کسب کردند. همچنین عوامل منابع مالی و بودجه، تکنولوژی پیشرفته، تحقیق و پژوهش، طرح جامع مدیریت پسماند، کآرایی و تخصص مدیریت و آینده نگری)، نسبت به سایر عوامل از اولویت بالایی جهت ارتقای مدیریت پسماند برخوردارند و در واقع کلید ارتقای مدیریت پسماند، بهبود این عوامل است.