ارائه مدلی برای بررسی تاثیر دوربین های کنترل سرعت در کاهش سوانح جاده ای با استفاده از تحلیل آماری (مطالعه موردی محور رشت- چابکسر)

با توسعه و پیشرفت مقوله حمل و نقل زندگی بشر بسیار راحتتر شد. زیرا در زمان خیلی کمتری می توانستند از نقطه ای به نقطه دیگر منتقل شوند ولی از آنجا که هر اختراع مفیدی معمولا باعث بوجود آمدن مشکلاتی نیز می شود، مبحث حمل نقل نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد و از عوارض آن می توان به مبحث تصادفات اشاره کرد. یکی از اصلیترین دلایل تصادفات، سرعت غیر مجاز می باشد. بنابراین محققان به دنبال راهکارهایی برای کنترل سرعت خودرها می باشند. یکی از این ابزارات دوربین های کنترل می باشد. بنابراین این پژوهش بدنبال بررسی تاثیر دوربین های کنترل سرعت در کاهش سوانح جاده ای با استفاده از تحلیل آماری می باشد. در نتیجه بعنوان مطالعه موردی محور رشت - چابکسر را در نظر گرفته و داده های تصادفات در سال 95 (قبل از نصب دوربین های کنترل سرعت) و در سال97 (بعد از دوربین های کنترل سرعت) را با استفاده از روش های آماری مقایسه نموده است و مدل رگرسیونی در رابطه با تعداد ساعات کارکرد دوربین های کنترل سرعت بر حسب تفاضل شدت تصادف و تعداد تصادف ارایه داده است.