بررسی رضایتمندی زوجیت و نشاط معنوی والدین نوجوانان دختر 14تا18ساله دارای نشانگان اختلال سلوک
اختلال سلوک از اختلالات بسیار رایج رفتاری در بین نوجوانان است که سلامت روانی آنها را تهدید میکند. یکی از راهکارهای ارتقای بهداشت روانی خانواده ایجاد نشاط معنوی است که بر حالات روحی و روانی نوجوانان تاثیر بسزایی دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رضایتمندی زوجیت و نشاط معنوی والدین نوجوانان دختر 14تا18ساله دارای نشانگان اختلال سلوک انجام شد.
پژوهش حاضر توصیفیتحلیلی بود. جامعه آماری را والدین نوجوانان دختر 14تا18ساله دارای نشانگان اختلال سلوک شهر تهران در سال تحصیلی 1400-1399 تشکیل دادند. دو منطقه چهارده و نوزده از شهر تهران بهصورت هدفمند در نظر گرفته شد. نمونه آماری 248 نفر مادر و پدر بودند که با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار اندازهگیری شامل پرسشنامه خودگزارشی نوجوانان (آخنباخ، 1991)، مقیاس رضایتمندی زوجیت افروز (1378) و مقیاس نشاط معنوی افروز (1395) با اعتبار و روایی مناسب بود. در تجزیهوتحلیل آماری دادهها بهمنظور بررسی وضعیت رضایت زناشویی و نشاط معنوی، از آزمون تی تکگروهی در سطح معناداری 0٫01 استفاده شد و میانگین نمرات مادران، پدران و کل نمونه با نقطه برش پرسشنامهها که ذکر شد، مقایسه شد. تحلیل دادهها در نرمافزار SPSS نسخه 23 انجام شد.
نتایج نشان داد، والدین نوجوانان دارای نشانگان اختلال سلوک از لحاظ رضایتمندی زوجیت و مولفههای مطلوباندیشیهمسران، رضایت زناشویی، احساس و رفتار مذهبی، فرزندپروری و تعامل احساس والدین، همه در حد ناخوشایند و آسیبپذیر بودند (0٫001>p). همچنین والدین نوجوانان دارای نشانگان اختلال سلوک از لحاظ نشاط معنوی و مولفههای باورها و همچنین احساس و رفتار والدین، در حد غیرقابلقبول بودند (0٫001>p).
نتایج این پژوهش بر اهمیت رضایتمندی زوجیت و نشاط معنوی، در پیشگیری از نشانگان اختلال سلوک نوجوانان تاکید دارد؛ ازینرو لازم است برای بهبود وضعیت والدین نوجوانان، برنامهریزیهای کاربردی مناسبی ارایه شود و اقدامات لازم صورت گیرد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.