تحلیل رمان حصار و سگ های پدرم براساس نظریه کهن الگویی و روانکاوانه

آثار ادبی آیینه تمام نمای احوال، عادات، آداب و رسوم یک جامعه است. با تحلیل و بازخوانی آثار ادبی بسیاری از زوایای فرهنگی، اجتماعی، شخصیتی و روانی مردم یک جامعه آشکار می شود. در این میان، تصاویر کهن الگویی میراث ناخودآگاه فردی و جمعی انسان است که در ادبیات از طریق ذهن خلاق و حساس هنرمندان تجلی می یابد. این مقاله بر آن است که رمان حصار و سگ های پدرم یکی از آثار برجسته شیرزاد حسن را برمبنای نظریه کهن الگویی بررسی کند. این مقاله به شیوه کیفی بر اساس آثار نظریه پردازانی همچون فروید، لاکان، کمپل و با تاکید بر نظریه کهن الگوهای یونگ انجام شده است. روش انتخاب شده برای انجام پژوهش، روش تحلیل محتوای کیفی می باشد که تحلیل بر اساس مضمون و جملات منتخب رمان و تطبیق با کهن الگوهای یونگ انجام شده است. در این پژوهش، کهن الگوهای خود، آنیما و آنیموس، نقاب، سایه، قهرمان، پدر، اسطوره، مادر، اختگی، باکرگی و... در داستان تحلیل می شود و مشخص می گردد که پیرنگ و نقش شخصیت های داستان بر پایه نظریات یونگ قابل بررسی است. ازجمله کهن الگوهای پررنگ این رمان مرگ، سایه، اسطوره و قهرمان هستند. نقش  اسطوره» و«قهرمان اسطوره ای» در باور انسان ها از گذشته تا به امروز چنان ریشه دوانده، حتی بعد از مرگ قهرمان داستان، کارکرد و تاثیر این کهن الگو را می توان مشاهده کرد. سایه پدر (= دیکتاتور) تا پایان داستان بر لحظه لحظه ی زندگی افراد ساکن در حصار سنگینی می کند. آنها حتی مرگ او را باور ندارند و می پندارند که به زودی بازخواهد گشت تا حصارش را بازپس گیرد.