نگرش انتقادی به مبانی امید و آینده نگری در کتب ادبیات متوسطه اول و دوم

داشتن امید و آمادگی برای رویارویی با حوادث آینده از مواردی که در جهان امروز به طور فزاینده مورد توجه قرار گرفته است. تا جایی که موسسات متعدد در این خصوص ایجاد گردیده است. در کشور ما سابقه پرداختن به مباحث مربوط به آینده ریشه در اعماق تاریخ دارد و در عین حال توجه به داشتن کشوری با نشاط و امید از اهم واجبات تلقی می شد. با آمدن اسلام این نگاه هم تایید و هم تقویت شد. برای پرورش نسلی که با این مبانی رشد و تربیت گردند، باید از دوران دانش آموزی سرمایه گذاری را شروع کرد. در همین راستا تدوین کتب درسی متعلمان با این نگاه ضرورت پیدا می کند. این پژوهش با روش توصیفی _ تحلیلی از نوع کتابخانه ای انجام پذیرفته است و برای تدوین اثر به منابع مورد نظر که همان کتب ادبیات دوره متوسطه اول و دوم مراجعه گردید. براساس بررسی های انجام گرفته مشخص گردید که شرایط موجود در کتب مورد نظر از منظر امیدبخشی و آینده نگری شرایط مطلوبی نیست و نیاز به بازنگری دارد.