تاملی بر شوراهای حل اختلاف

یکی از مشکلات مهم و اساسی دستگاه قضایی به عنوان مرجع اصلی رسیدگی به دعاوی و اختلافات به ویژه در سال های اخیر،پرونده های متشکله حقوقی(مدنی)و کیفری اشخاص است.از طرفی نیز مطابق قانون مراجع مزبور در رسیدگی های خود مکلف به رعایت تشریفات و ترتیبات خاص(آیین دادرسی)مربوطه می باشند. مقرراتی که نسبت به پرونده های متشکله با هر درجه از اهمیت به طور یکسان لازم الاتباع است و درعین حال فی نفسه موجب کندی روند رسیدگی می گردد.این مساله و پاره ای امور دیگر موجب شد تا برای اولین بار پس از انقلاب اسلامی نهادی شبه قضایی بنام شوراهای حل اختلاف و به منظور رسیدگی سریع تر به برخی دعاوی و اختلاف اشخاص از طریق مشارکت های مردمی و ترویج روحیه تسالم و تصالح و درعین حال معاف از قواعد آیین دادرسی تشکیل گردد. اگرچه نفس ایجاد این نهاد حقوقی جدید اقدامی مبارک و موثر بوده ولی به دلیل فقدان ساز و کارهای قانونی لازم،تاکنون جایگاه حقوقی آن در نظام حقوقی کشور به دلیل وجود برخی تعارضات قانونی به طور دقیق تبیین نشده است که طراحی و پیش بینی سازوکارهای حقوقی لازم را می طلبد.