تغییرات در مورفولوژی سطح، رنگ آمیزی لکتین و بیان ژن اندومتریوم بزی مواجه شده با استرادیول، پروژسترون و میفپریستن در شرایط in vitro

در پستانداران ماده بافت رحم به شدت به هورمون های استروییدی و آنتاگونیست های آن ها پاسخ می دهد.

در مطالعه حاضر تغییرات توپوگرافی، بافتی ساختاری و بیان ژن در اندومتر بزی تیمار شده با استرادیول، پروژسترون و میفپریستن به مدت 24 ساعت در شرایط  in vitro مورد بررسی قرار گرفت.

میکروسکوپ الکترونی روبشی برای ارزیابی توپوگرافی سطح، WGA و DBA لکتین ها برای ارزیابی هیستوشیمیایی استفاده شد و qRT-PCR هم برای تایین سطوح mRNA مربوط به MKI67 (نشانگر تکثیر Ki67)، ESR1 (گیرنده استروژن)، PGR (گیرنده پروژسترون)، CASP3 (caspase 3) و PDGFR-β (فاکتور رشد گیرنده بتا مشتق از پلاکت) انجام شد.

تغییرات توپوگرافی محدودی در غدد آندومتر و همچنین وجود گرانول های مخاطی پراکنده مشاهده شد. کاهش معنی داری در رنگ آمیزی WGA فقط در گروه پروژسترون مشاهده شد. با این حال، DBA بیشترین اتصال را در گروه پروژسترون و کمترین اتصال را در گروه میفپریستن داشت. بیان ژن MKI67 در گروه میفپریستن 79% کاهش یافت، در حالی که در گروه استرادیول و پروژسترون به ترتیب 153% و 41% نسبت به گروه شاهد افزایش یافت. روند مشابه ای برای PDGFR-β مشاهده شد. فراوانی mRNA برای ESR1 در گروه پروژسترون به 59% و در گروه میفپریستن به 10% کاهش یافت. با این حال افزایش 100% در گروه استرادیول اتفاق افتاد. بیان PGR نیز روند مشابه ای با ESR1 داشت. بیان CASP3 در گروه استرادیول (50%) و گروه پروژسترون (37%) کاهش یافت، اما در گروه میفپریستن 67% افزایش یافت.

ما به این نتیجه رسیدیم که رحم بز در پاسخ به انواع مختلف استروییدها، در ساختار و عملکرد خود دچار تغییرات چشمگیری می شود.