بررسی میزان بیان ژن GJB2 در بافت حلزون گوش مواجهه یافته با صدای سفید

یکی از مهم ترین عوارض مواجهه با نویزها، تغییرات الگوی بیان ژن های سیستم شنوایی می باشد. آسیب های برگشت ناپذیر گوش داخلی نظیر NIHL در اثر آسیب بافتی و تغییرات بیان ژن های سیستم شنوایی ایجاد می گردد. تغییرات الگوی بیان ژن GJB2، باعث بروز ناشنوایی اتوزومال در لوکوس های مختلف می شود. هدف از انجام این مطالعه، بررسی میزان بیان ژن GJB2 در بافت حلزون گوش مواجهه یافته با صدای سفید است.

در این مطالعه تجربی، 10 سر رت ویستار به دو گروه مواجهه و یک گروه کنترل تقسیم بندی شدند. دو گروه آزمایش در معرض مواجهه با صدای سفید یکنواخت (حدود فرکانسی 20000-100 هرتز و مقدار تراز فشار صوت 120-118 دسی بل) قرار گرفتند. جهت مطالعات بافت شناسی و بیان ژن، پس از بافت برداری از حلزون گوش، به ترتیب آزمایشات بافت شناسی، استخراج RNA، سنتز cDNA و آنالیز qRT-PCR انجام گرفت.  

نتایج نشان داد که میزان بیان نسبی ژن GJB2 در گروه مواجهه W1 و گروهW2  به ترتیب 0/02 و 0/12 برابر نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری یافته بود (p-value<0.05). از طرفی نتایج مطالعه بافت شناسی نشان داد که بافت حلزون در گروه مواجهه W1 آسیب بیشتری نسبت به W2 دیده بود.

کاهش معنادار این سطح از میزان بیان نسبی ژن GJB2 و آسیب بازگشت ناپذیر گانگلیون عصب شنوایی و غشای رایسنر، سبب تغییرات الگوی بیان این ژن در بافت حلزون گوش و تقویت بروز نقص شنوایی غیر سندرمی حسی-عصبی می گردد.