تحلیل ویژگی های رهبری امام خمینی (ره) از منظر روانشناسی سیاسی

مقاله حاضر، به بررسی مولفه های رهبری و رفتار سیاسی امام خمینی (ره) از منظر نظریه پردازان روان شناسی سیاسی و علوم سیاسی می پردازد. روان شناسی سیاسی و رویکردهای آن به زمینه های گسترده نظیر نقش رهبری و کیش شخصیتی در رفتارهای سیاسی تعلق دارد. تبیین ماهیت، شخصیت و رفتار سیاسی رهبری امام خمینی (ره) و علت تاثیرگذاری عمیق وی در تحولات اجتماعی و فرهنگی سیاسی هدف نوشتار حاضر است. یافته های پژوهش که حاصل بررسی سوال اساسی مبتنی بر ویژگیهای رهبری امام خمینی (ره) و رفتار سیاسی بر چه اساسی بوده است؟ نتایج این پژوهش از بررسی تطبیقی دو نظریه"آلفرد آدلر" و "ماکس وبر" با ویژگی های رهبری امام خمینی (ره) به دست آمده است. مقایسه تطبیقی نظریه آدلر نشان دهنده این است که از استرتژی های مناسب رفتار سیاسی حضرت امام خمینی (ره) می توان به تکلیف گرایی، عدالت، تهذیب نفس، پرهیز از ریاکاری، سبک زندگی، خلاقیت، قاطعیت و مواردی از این قبیل اشاره کرد و از مقایسه تطبیقی نظریه وبر به این نتیجه می رسیم که امام برخلاف رهبران کاریزمایی و برخلاف نظریه مذکور، منبع مشروعیت را با لحاظ نقش تثبیتی مردم، الهی و نه شخصی می دانستند و به شدت با مریدپروری و پیروان سازی و نگرش توده ای و انفعال طلب به مردم مخالف بودند . روش این پژوهش، به صورت توصیفی تحلیلی و از نوع پژوهش علی می باشد. جمع آوری داده ها در این پژوهش از طریق استفاده از منابع کتابخانه ای و تحلیل اسنادی صورت گرفته است.