تاثیر تمرینات اصلاحی عملکردی، ثبات مرکزی و ترکیبی بر پاسچر کمربند شانه دختران نوجوان

ناهنجاری های شانه و کتف از شایع ترین اختلالات کمربند شانه می باشند. ارتباط بین ثبات مرکزی و قدرت و استقامت عضلانی بالاتنه و پایین تنه همواره مورد تاکید بود است. براین اساس انتخاب روش تمرینی بهتر جهت پیشگیری و درمان اختلالات کمربند شانه اهمیت دارد. هدف از تحقیق حاضر، مقایسه تاثیر تمرینات اصلاحی عملکردی، ثبات مرکزی و ترکیبی بر وضعیت کمربند شانه دختران نوجوان بود.

در این مطالعه نیمه تجربی 52 دختر نوجوان دارای شانه به جلو  با دامنه سنی  14 الی 16 سال به طور هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به 4 گروه مساوی 13 نفر، شامل تمرینات اصلاحی عملکردی، ثبات مرکزی، ترکیبی و کنترل تقسیم شدند. در این افراد میزان شانه به جلو توسط دابل اسکوار مدلEM 420)) و شاخص کتف با استفاده از مترنواری قبل و بعد از اعمال مداخله ها، اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از روش آماری کوواریانس و آزمون بونفرونی در نرم افزار SPSS25 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.

نتایج آزمون آنکوا نشان داد که تمرینات اصلاحی عملکردی، ثبات مرکزی و ترکیبی بر ناهنجاری شانه به جلو (0/001=P)، و شاخص کتف (0/001=P)، دختران نوجوان تاثیر معنی داری دارند. در ادامه نتایج آزمون بونفرونی نشان داد که از بین تمرینات انجام گرفته، تمرینات گروه ترکیبی، تمرینات گروه اصلاحی عملکردی و تمرینات گروه ثبات دهنده مرکزی به ترتیب بیشترین تاثیر را بر ناهنجاری شانه به جلو و شاخص کتف دختران داشتند.

با توجه به نتایج به دست آمده، می توان نتیجه گرفت که اجرای یک دوره تمرینات اصلاحی عملکردی، تمرینات ثبات دهنده مرکزی و تمرینات ترکیبی موجب بهبود ناهنجاری شانه به جلو و وضعیت شاخص کتف در دختران می شود.