کارائی روش های مختلف نمونه برداری در مطالعات پوشش گیاهی جنگل های زاگرس مرکزی

روش های نمونه برداری از پوشش گیاهی با توجه به اهداف می توانند بسیار متنوع باشند. بدین منظور کارآیی سه روش نمونه برداری با استفاده از قطعات نمونه چند مقیاسه، قطعات نمونه تک مقیاسه با توزیع تصادفی و تک مقیاسه با توزیع بر روی ترانسکت در مطالعه اشکوب علفی ذخیره گاه دارمازو در جنگل های استان لرستان مورد بررسی قرار گرفت. برای آگاهی از وضعیت منطقه و مقایسه عملکرد روش های مختلف نمونه برداری، شاخص های غنا و تنوع، میانگین ضریب محافظه کاری و کیفیت فلورستیک منطقه و وضعیت حفاظتی گونه های گیاهی منطقه با سه روش نمونه برداری محاسبه و مقایسه شد. طبق نتایج، در هر سه روش بیشترین تعداد گونه های گیاهی مربوط به تیره های Poaceae، Fabaceae و Asteraceae بود. همچنین کوروتیپ ایران - تورانی مهم ترین عناصر گیاهی در رابطه با پراکنش جغرافیایی و تروفیت ها غالب ترین شکل زیستی منطقه بودند. از طرفی بیشترین تعداد گونه های گیاهی، گونه های در معرض تهدید، گونه های انحصاری، شاخص های تنوع، یکنواختی، میانگین ضریب محافظه کاری و شاخص کیفیت فلورستیک در روش های تک مقیاسه ثبت شد. در حالی که بیشترین میزان شاخص های غنا در روش چند مقیاسه مشاهده شد. بنابراین می توان گفت در منطقه مورد مطالعه، نوع روش نمونه برداری می تواند شناسایی گونه های گیاهی، وضعیت حفاظتی آنها، میانگین ضریب محافظه کاری، شاخص کیفیت فلورستیک و شاخص های تنوع را تحت تاثیر قرار دهد. در نتیجه برای مطالعه پوشش گیاهی در مناطق با مساحت کم و یکنواخت از نظر تیپ رویشی، اگر هدف تنها تهیه لیست فلورستیک باشد سه روش کارایی یکسانی دارند، اما اگر هدف شناسایی وضعیت حفاظتی، میانگین ضریب محافظه کاری، شاخص کیفیت فلورستیک و شاخص های تنوع باشد، می توان از روش های تک مقیاسه استفاده کرد.