بازشناخت ملاک های اخلاقی مقدار رابطه زناشویی بهنجار با تاکید بر اصول اخلاق جنسی اسلام

دانش اخلاق جنسی به‌‌منظور الگودهی رفتاری ساحت جنسی انسان، در نتیجه کنترل و هدفمندسازی رفتار جنسی شکل‌گرفته است. ازاین‌‌رو این دانش هنجارهای اخلاقی رفتار جنسی را بررسی می‌کند. یکی از مسایل مهم در این حیطه تعیین مقدار مطلوب رابطه جنسی است. در این باره از دیدگاه های گوناگون پزشکی و روان‌شناختی پژوهش هایی انجام گرفته است، اما تاکنون مرزهای اخلاقی رابطه خوب از دیدگاه اسلام به‌صورت روشمند بررسی نشده است. هدف پژوهش حاضر بازشناخت ملاک های اخلاقی مقدار رابطه زناشویی بهنجار با تاکید بر اصول اخلاق جنسی اسلام بود.

پژوهش حاضر از نوع اسنادی-تحلیلی است که بر پایه منابع اسلامی (آیات و روایات) انجام شده است. به‌دلیل اتکای این پژوهش بر آیات و روایات، تعداد زیادی از منابع اصیل و قدیمی به‌عنوان مرجع تحقیق بررسی شد ولی در بخش تحلیل و طبقه‌بندی اطلاعات علاوه‌بر روش فهم متون دینی به دیدگاه‌های معاصر نیز توجه شده است. مولفان مقاله هیچ‌گونه تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.

یافته‌ ها:

 از اسناد مکتوب و تحلیل محتوای آنها چهار دسته روایت درباره موضوع پژوهش به دست آمده است. بررسی این روایات به استنباط چندی از اصول اخلاقی و کدهای برآمده از آنها منتهی شد و در پی آن مرزهای اخلاقی رابطه جنسی زناشویی بهنجار تبیین گردید.

نتیجه‌ گیری:

 بر اساس کدهای اخلاقی ارایه‌شده، رابطه جنسی-عاطفی مطلوب بین زوجین محصور به چارچوب‌های اخلاقی است. توجه به مرزهای اخلاقی رابطه، علاوه‌بر فضیلتمندکردن آن می تواند به پایدارشدن خانواده و رضایت زناشویی کمک نماید.