بررسی تاثیر ویژگی های شخصیتی بر تعارض حسابرس با نقش واسطه‫ای جنسیت در ایران

ویژگی‫های شخصیتی افراد می‌تواند الگوهایی برای پیش‫بینی رفتار و حالت‫های روانی آنان فراهم آورد. ویژگی‌های فردی و شخصیتی از جمله عواملی هستند که می‌توانند بر تعارض میان حسابرس و مدیریت صاحبکار تاثیر بگذارند. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر ویژگی‌های شخصیتی بر تعارض میان حسابرس و مدیریت با نقش تعدیلگر جنسیت می‌باشد.

پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- تحلیلی بود و جامعه آماری آن 5020 نفر حسابرسان شاغل طی سال 1398 در موسسات حسابرسی و سازمان حسابرسی در کل ایران بود که با روش نمونه‌گیری تصادفی و با استفاده از جدول مورگان، تعداد نمونه 357 نفر انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه فرم کوتاه آزمون شخصیتی نیو و پرسشنامه تعارض استفاده شده در پایان نامه حیرانی بود. تایید روابط بین متغیرها، با تحلیل عاملی تاییدی و تکنیک مدلسازی با استفاده از نرم‌افزار Smartpls3 انجام شد.

 یافته های پژوهش نشان داد که بیشترین و کمترین میانگین ویژگی‫های شخصیتی در بین حسابرسان به ترتیب برون‌گرایی (92/49) و روان‌رنجوری (92/23) بود. از میان پنج عامل شخصیتی، روان‌رنجوری رابطه معنادار و منفی، و برون‌گرایی رابطه معنادار و مثبت با تعارض میان حسابرس و مدیریت صاحبکار داشت. ضریب تعیین روان رنجوری 14/0- و برونگرایی 56/0 بود. همچنین نتایج نشان داد جنسیت نقش تعدیلگر در رابطه میان برون‌گرایی حسابرس و تعارض با مدیریت صاحبکار داشته و ضریب تعیین آن 110/0 بود. در این بین مردان برون‌گرا در مقایسه با زنان برون‌گرا، بیشتر دچار تعارض با مدیریت صاحبکار می‌شدند.

 پژوهش حاضر نشان داد که مردان برون‌گرا در مقایسه با زنان برون‌گرا، بیشتر دچار تعارض با مدیریت صاحبکار می‌گردند، بنابراین مردان با ویژگی شخصیتی برونگرا (که ویژگی شخصیتی غالب در بین حسابرسان می‫باشد) ارتباط مناسبی با مدیریت صاحبکار نخواهند داشت. در این رابطه بکارگیری بیشتر حسابرسان زن در سطوح بالاتر حسابرسی، می تواند میزان تعارض با مدیریت صاحبکار را کاهش دهد.