ارزیابی خصوصیات کلاژن پوست ماهی کپور نقره ای (Hypophthalmichthys molitrix) بازیافت شده به روش رسوب ایزوالکتریک

هدف از این مطالعه استفاده از ضایعات پوست ماهی کپور نقره ای به عنوان منبع بالقوه کلاژن و بازیافت کلاژن محلول در اسید و آنزیم به روش رسوب ایزوالکتریک و بررسی خصوصیات فیزیکو-شیمیایی آن بود. از این رو، کلاژن از پوست ماهی کپور نقره ای به روش اسیدی و آنزیمی استخراج شد. سپس کلاژن های محلول با استفاده از روش های رسوب ایزوالکتریک (کلاژن محلول در اسید (I-ASC) و کلاژن محلول در پپسین (I-PSC)) و Salting- out (کلاژن محلول در اسید (ASC) و کلاژن محلول در پپسین (PSC) بازیافت شدند. نتایج نشان داد بازده استخراج و محتوی پروتیین کل در نمونه های ASC و PSC نسبت به نمونه های I-ASC و I-PSC بیشتر بودند. اما بازده تولید در نمونه ها مشابه بود. خلوص بالا در کلاژن های I-ASC و I-PSC محتوی پروتیین کل و بازده استخراج متفاوت و بازده تولید مشابه را توجیه کرد. الگوی SDS-PAGE، ساختار I-ASC و I-PSC را به عنوان کلاژن نوع Ι تایید کرد. علاوه براین بررسی ترکیب اسیدآمینه، محتوی ایمینواسید بالاتر را برای I-PSC نشان داد. دمای تخریب حرارتی برای نمونه های I-ASC و I-PSC به ترتیب 70/28 و 99/29 درجه سانتی گراد تعیین شد. در نهایت بررسی حلالیت کلاژن در سطوح مختلف pH و غلظت های مختلف NaCl نشان داد که حلالیت با افزایش غلظت یونی محلول کاهش و در pH بالا و پایین نقطه ایزوالکتریک افزایش می یابد. به طور کلی نتایج نشان داد رسوب ایزوالکتریک کلاژن محلول، پروتیین کلاژن با خلوص بالا را تولید می کند که می تواند به عنوان یک جایگزین بالقوه کلاژن برای کلاژن پستاندارن باشد.