شناسایی و اولویت بندی ریسک های عدم تمکین مالیاتی

در دو دهه اخیر، برای کاهش اندازه شکاف مالیاتی، رویکرد سازمان های مالیاتی توسعه یافته به سوی مدیریت تمکین گرایش یافته و ساختار ادارات مالیاتی به این سو تغییر نموده است.در مدیریت مالیاتی تمکین محور، شناسایی ریسک های عدم تمکین برای اتخاذ استراتژی های پیشگیرانه دارای اهمیت می باشد. در این تحقیق پس از انجام مصاحبه های نیمه ساختار یافته با 30 نفر از خبرگان مالیاتی، و با روش تحلیل تم وکدگذاری ،ریسک های عدم تمکین مالیاتی شناسایی و سپس با توزیع فرمهای مقایسه زوجی در نمونه آماری و استفاده از روش AHP، رتبه بندی شده اند. محرک ریسک ناشی از فرایندهای اجرایی در رتبه اول ، محرک ریسک ناشی از قوانین و سطح تکنولوژی در رتبه های دوم و سوم و ریسک های ناشی از سطح دانش سازمان در جایگاه آخر قرار گرفته اند. نوآوری این تحقیق شناسایی ریسک های عدم تمکین با منشاء داخلی است که امکان تغییر و اصلاح آنها از طریق سیاست گذاری سازمان امور مالیاتی، با هدف پیشگیری از عدم تمکین، وجود دارد .بنابراین سازمان مالیاتی می تواند با استفاده از نتایج این تحقیق و انجام اصلاحاتی در مدیریت تمکین مالیاتی نقش موثرتری ایفا نماید.