جدال سوژه و اقتدار کاربرد روانکاوی در علوم سیاسی با نظر به آرای ژاک لاکان
روانکاوی در اندیشه ژاک مری امیل لاکان مرزهای رشته خود را درنوردید و بر عرصه اجتماعی، ادبیات و سینما سایه انداخت. دیگر روانکاوی به ذهنیت فردی تقلیل نمییابد و گسترش آن نیز ادامه خواهد داشت. از طرفی دیگر، علوم سیاسی با نظریات جدید در این مسیر که: «هر امر شخصی، امر سیاسی است» قرار گرفته و دغدغه آن دیگر تنها حکومت، سیاست مقایسهای و قانون اساسی نیست. با برقراری رابطه دانش و قدرت که با آرای میشل فوکو پا گرفت، دیگر حد و مرزی برای سیاست نمیتوان قایل شد. این مقاله تلاش دارد تا فراخدامنی تدریجی دو رشته را به هم پیوند بزند و افق جدیدی فراروی علوم سیاسی بگشاید. این افق با ارایه روایتی نوین از فرایندهای هویتیابی جامعه با بهرهگیری از ساحت خیالی و انطباق هویت جهت بررسی پذیرش یا رویگردانی از هویت غیر همراه است. باورمندی به ساحت نمادین موجب عبور از نهادهای رسمی سیاست به نظام نشانهای برای بررسی مطیع کردن سوژهها و تبیین نزاعهای هویتی خواهد شد. بهرهگیری از ساحت واقع، تروما و فانتزی این دستاورد را به همراه دارد تا برخلاف ساختارگرایان بپذیریم که میتوان انقلاب را ایجاد کرد. سرانجام ارایه روایت پیچیده و ظریف از مسئله رابطه سوژه و اقتدار و حفظ همزمان آنها برای بررسی پدیده سیاسی میتواند نظریه سیاسی و تحلیل سیاسی−اجتماعی را جان تازهای بخشد
روانکاوی ، علوم سیاسی ، لاکان ، ساحت خیالی ، ساحت نمادین ، امر واقع ، انقلاب ، فانتزی
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.