فونیکسین مرکزی نقش حفاظتی بر تشنجات ناشی از پنتیلن تترازول (PTZ) در مراحل مختلف چرخه فحلی رت ها دارد

مشخص شده است که فونیکسین-14 (PNX-14) نقش واسطه ای در تولید مثل دارد اما گزارشی در مورد نقش PNX-14 در صرع وجود ندارد. بنابراین، ما اثرات ضد صرع PNX-14 را بر صرع ناشی از PTZ در مراحل چرخه فحلی در موش ها بررسی کردیم. در مجموع 168 موش صحرایی ماده بالغ ویستار به طور تصادفی به 7 گروه تقسیم شدند و تزریق داخل بطنی مغزی با سالین (کنترل)، فونیکسین-14 (5 میکروگرم)، فونیکسین-14 (10 میکروگرم)، بیکوکولین (آنتاگونیست رقابتی گیرنده های GABAA ؛ 5 نانومول) + فونیکسین-14 (5 میکروگرم)، ساکلوفن(آنتاگونیست رقابتی گیرنده های GABAB؛ 2.5 میکروگرم) + فونیکسین-14 (10 میکروگرم) در فازهای پرواستروس، استروس، مت استروس و دی استروس انجام شد. سپس، گروه های درمانی یا کنترل بوسیله تجویز داخل صفاقی 80 میلی گرم بر کیلوگرم پنتیلن تترازول (PTZ) دنبال شدند. زمان شروع تشنج های میوکلونیک (ITMS) ، زمان شروع تشنج های تونیک-کلونیک (ITTS)، مدت زمان تشنج (SD) و میزان مرگ ومیر (MR) بررسی و به مدت 30 دقیقه ثبت شدند. با توجه به نتایج، فونیکسین-14 به تنهایی به طور قابل توجهی باعث کاهش مدت زمان تشنج و مرگ و میر ناشی از تشنج در تمام مراحل فحلی شد (P<0.05). تزریق فونیکسین-14 با بیکوکولین بطور قابل توجهی مدت زمان تشنج و میزان مرگ و میر را در تمام مراحل فحلی کاهش داد (P<0.05). فونیکسین-14به تنهایی زمان شروع تشنج های میوکلونیک و تشنج های تونیک-کلونیک را در تمام مراحل فحلی افزایش داد (P<0.05). تزریق فونیکسین-14 با بیکوکولین به طور قابل توجهی اثرات فونیکسین-14 بر زمان شروع تشنج های میوکلونیک و تشنج های تونیک-کلونیک را در تمام مراحل فحلی کاهش داد (P<0.05). این نتایج نشان داد که فعالیت ضد صرع فونیکسین-14 احتمالا توسط گیرنده های GABAA میانجی گری می شود و این اثر در فاز لوتیال بیشتر از فاز فولیکولار بود.