گوگردزدایی اکسایشی توسط کاتالیست تنگستن و تنگستن سریم بر پایه آلومینا از ترکیب های گوگردی سوخت های هیدروکربنی مایع

در این پژوهش، عملکرد کاتالیست های تنگستن بر پایه ی آلومینا با درصدهای وزنی گوناگون تنگستن که به روش تلقیح خشک سنتز شده بودند، در فرایند گوگردزدایی اکسایشی مورد بررسی قرارگرفت. در میان کاتالیست های سنتز شده، کاتالیست 20% وزنی تنگستن بیش ترین میزان تبدیل دی بنزوتیوفن را از خود نشان داد و  این کاتالیست در شرایط دمایی 80 درحه سلسیوس، با نسبت جرمی سوخت مدل به کاتالیست برابر 100 و نسبت مولی  5=O/S ، در مدت زمان 60 دقیقه توانست به میزان تبدیل 100% دست یابد. سپس تاثیر سریم بر عملکرد کاتالیست در این فرایند بررسی شد و میزان تبدیل در مدت زمان 60 دقیقه به 67% رسید. در پایان نیز تاثیر حضور ترکیب های رقابت کننده درکنار کاتالیست بهینه تنگستن بر پایه آلومینا و همچنین اثر اکسیدکننده های ترشیری بوتیل هیدروپروکسید و هیدروژن پروکسید بر عملکرد گوگردزدایی مورد بررسی قرار گرفت. از فناوریهای تبدیل فوریه فروسرخ (FT-IR)، پراش پرتو ایکس (XRD)، جذب و دفع نیتروژن (N2 adsorption-desorption) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (FESEM)  برای تعیین مشخصه و جستجوی رابطه ساختار- عملکرد این نانوساختارها استفاده شد.