بررسی فعالیت کاتالیستی ناهمگن کمپلکس های Ni (II) با لیگاندهای بازشیف H2L1 وH2L2 تثبیت شده بر روی TiO2 در کاهش 4- نیتروفنول

برای حذف و کاهش پارانیتروفنول از آب های آلوده و پساب های صنایع مطالعه های بسیاری انجام شده است و از روش های گوناگون مانند جذب، اکسایش کاتالیستی، الکتروفنتون، الکتروشیمیایی، تخریب میکروبی و غیره استفاده شده است ولی این روش ها مشکل هایی از جمله حساسیت کم، هزینه ی بالا، نیاز به شرایط دمایی ویژه و مدت زمان طولانی دارند. یکی از روش های مورد توجه دانشمندان در سال های اخیر هیدروژن دارکردن کاتالیستی پارانیتروفنول و تبدیل آن به مشتق آمینوفنول است. از همین رو در این پژوهش تلاش شد تا با ساخت نانوکاتالیست های ناهمگن، ماده سمی و سرطان زای پارانیتروفنول به مشتق پاراآمینوفنول آن کاهش داده شود. بدین منظور  (سالیسیلیدن 2-آمینوتیوفنول L1= و سالیسیلیدن2-آمینوفنول L2 =)کمپلکس های [NiLx(DMF)] و [NiLx(PPh3)] بر روی بستر تیتانیوم دی اکسید قرار داده شد. نانوکاتالیست به دست آمده با فناوری های طیف سنجی فروسرخ (IR) ، میکروسکوپ الکترونی (FE- SEM)، طیف سنجی EDX/Mapping، پراش پرتوایکس پودری (XRD) و پلاسمای جفت شده ی القایی (ICP) مورد شناسایی قرارگرفتند. در ادامه به منظور بررسی انجام واکنش کاهش پارانیتروفنول  به پاراآمینوفنول در حضور سدیم بورهیدرید به عنوان عامل کاهنده و در دما و فشار محیط نانوکاتالیستی مورد استفاده قرارگرفت. واکنش مورد نظر با استفاده از طیف سنجی مریی- فرابنفش دنبال شد. براساس نتیجه های به دست آمده در حضور نانوکاتالیست /TiO2[NiL1(pph3)] واکنش در مدت زمان 8 دقیقه و با مقدار s-1 0053/ k = پایان می پذیرد.