بررسی میزان آگاهی و نگرش مربیان بهداشت دبستان های شهر رفسنجان از نحوه مدیریت ترومای دندانی avulsion در دندان های دائمی در سال تحصیلی 1399-1400

پروگنوز تراما رابطه نزدیکی با مدیریت صحیح و فوری بعد از وقوع حادثه دارد.غالبامربیان بهداشت اولین افراد در تماسبا کودکان هستند، بنابراین آگاهی آنها از نحوه برخوردبا این صدمات،نقش مهمی در پیشگیری و درمان دارد. هدف از انجام این پژوهش تعیین میزان آگاهی مربیان بهداشت دبستان های شهر رفسنجان از نحوه مدیریت ترومای دندانی avulsionدر سال تحصیلی 1400-1399 بود.

دراین مطالعه توصیفی مقطعی،کلیه مربیان مدارس ابتدایی رفسنجان که32نفربودند،شناسایی شدند. پس از تکمیل پرسشنامه، اطلاعات گرد آوری شده از 30 مربی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. برای آزمون فرضیه هایپژوهش، از رگرسیون چندمتغیره و آزمونهای نانپارامتریک ضریب همبستگی اسپیرمن،من- ویتنی و کروسکال والیس توسط نرم افزار   Spss-20 استفاده شد. 

میانگین نمره آگاهی و نگرش مربیان از مدیریت avulsion به ترتیب 6/6  ± 2/14 و 41/65 ± 3/22بود. بین نمره آگاهی با سن،سابقه کار،میزان تحصیلات و تجربه مواجه با  افراد دچارavulsion ا ارتباط آماری معنیداری وجودنداشت (05/0<P). در مطالعه حاضر،نمره آگاهی مربیانی که دوره آموزشی را گذرانده ا ند بیشتر از سایر افرادبود ، که از لحاظ آماری این تفاوت معنیدار بود (001/0<p).

آگاهی مربیان در مورد مدیریت آسیبهای دندانی ناکافی بودو کاربرداستراتژیهایی برای بهبود دانش مربیان در این زمینه لازم است. از آنجاکه افزایش آگاهی موجب پیش آگهی مطلوبتر در صدمات دندانی میشود،برگزاری دوره های آموزشی جهت افزایش آگاهی مربیان امری ضروری میباشد.