تاثیر تمرین تناوبی شدید و عسل آویشن بر تکثیر و تمایز سلول های قلبی رت های نر مبتلا به دیابت نوع دو

ورزش و آنتی اکسیدان ها، به عنوان یک درمان محافظتی در برابر خطر دیابت شناخته می شوند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرین تناوبی شدید و عسل آویشن بر تکثیر و تمایز سلول های بافت قلب رت های نر مبتلا به دیابت نوع دو بود.

روش ها:

این مطالعه ی تجربی، بر روی 36 رت مبتلا به دیابت انجام شد. رت ها به طور تصادفی در چهار گروه شاهد مبتلا به دیابت (8 سر)، تمرین تناوبی (10 سر)، عسل آویشن (8 سر)، تمرین تناوبی و مصرف عسل آویشن (10 سر) تقسیم شدند. مداخله ی تمرینی به صورت 8 هفته HIIT، شامل 2 تا 8 تناوب دو دقیقه ای دویدن با شدت 80 تا 90 درصد max2VO و استراحت یک دقیقه ای با شدت 50 تا 56 درصد max2VO، به مدت 5 جلسه در هفته اجرا می شود. علاوه بر این، 3 گرم بر کیلوگرم عسل آویشن، 5 روز در هفته در گروه های مکمل مصرف شد. بیان ژن های Nkx2.5، Tbx5 و Gata4 توسط real-time RT-PCR ارزیابی گردید. جهت بررسی تفاوت بین گروه ها از آزمون ANOVA و آزمون تعقیبی LSD استفاده شد.

یافته ها:

نتایج نشان داد که بیان ژن Tbx5، Gata4 و Nkx2.5 در گروه HIIT نسبت به گروه شاهد، افزایش معنی داری دارد اما این یافته ها در شاخص های Tbx5 و Nkx2.5 در گروه عسل تکرار نشد (05/0 < P).

نتیجه گیری:

HIIT با افزایش بیان ژن های Nkx2.5، Tbx5 و Gata4 سبب تکثیر و تمایز سلول قلب رت های مبتلا به دیابت می شد در حالی که تاثیر عسل آویشن و تعامل آن با تمرین، نمی توانست مزایای مشابهی در رت های مبتلا به دیابت داشته باشد.