اثربخشی الگوی مشارکتی جیگساو بر احساس تعلق به مدرسه و رشد مهارت های اجتماعی دانش آموزان

پژوهش حاضر باهدف بررسی تاثیر روش مشارکتی جیکساو بر احساس تعلق به مدرسه و مهارت های اجتماعی دانش آموزان ابتدایی شهرستان ابهر صورت گرفت. این پژوهش از نوع شبه آزمایشی (پیش آزمون،پس آزمون با گروه کنترل) بود. جامعه آماری، شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان ابهر در سال تحصیلی 99-98 بود که 30 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (15 نفر) و آزمایش (15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت 12 جلسه (هر هفته 2 ساعت شامل 40 دقیقه) از آموزش به روش مشارکتی جیگساو بهره مند شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های احساس تعلق به مدرسه بری و بتی (2004) و رشد مهارت های اجتماعی ماتسون (1983) جمع آوری و با نرم افزار  Spss و آزمون تحلیل کواریانس یک راهه مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش حاضر نشان داد؛ بین پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش با گروه کنترل در میزان احساس تعلق به مدرسه (p=0/0001) و رشد مهارت های اجتماعی (p=0/001) تفاوت معنی داری وجود داشت و روش یادگیری مشارکتی جیگساو نسبت به روش های سنتی تدریس در رشد مهارت های اجتماعی و احساس تعلق به مدرسه دانش آموزان موثرتر بود.