تغییرات درون دهه ای و الگوی فضایی تابش موج بلند خروجی (OLR) ایران

هدف از این تحقیق بررسی تغییرات درون دهه ای و الگوی فضایی تابش موج بلند خروجی سطح زمین ایران می باشد. بدین منظور داده های تابش موج بلند خروجی زمین (OLR) طی دوره آماری 1394-1354 از پایگاه داده ncep/ncar استخراج و مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. محاسبات مدل بر اساس میانگین دوره و تفکیک مکانی (°5/2×°5/2 درجه) انجام شد. جهت استخراج موج بلند زمین ایران از امکانات برنامه نویسی در محیط نرم افزار گردس و متلب و برای بررسی توزیع الگوی خودهمبستگی فضایی موج بلند زمین از شاخص موران محلی بهره گرفته شده است. یافته ها نشان داد که میانگین سالانه تابش پایین در سطح از حدود 231 وات بر متر مربع در شمال ایران تا 276 وات بر متر مربع در جنوب افزایش می یابد به طوری که بیشینه تابش موج بلند خروجی زمین از عرض های پایین تا عرض های 30 درجه شمالی کشور و کمینه آن منطبق بر عرض های بالا می باشد. نتایج تحلیل روند بیانگر این است که 84/75 درصد مساحت کل کشور دارای روند افزایشی معنی دار بوده و 16/24 درصد روند افزایشی معنی دار نبوده است. بررسی الگوی خودهمبستگی فضایی تابش موج بلند خروجی نشان داد که از عرض های 64-45 درجه شرقی و 33-25 درجه شمالی در تشکیل الگوی خوشه ای بالا موج بلند سطح زمین نقش به سزایی داشته است. با این وجود خودهمبستگی فضایی مثبت طی اخیر با 75/0 درصد، افزایش قابل توجهی داشته است.