تاثیر مداخلات روانشناختی بر گرگرفتگی ناشی از یائسگی: مروری سیستماتیک

یایسگی پدیده ای فیزیولوژیک می باشد که با علایم جسمانی و روانشناختی متعددی مانند گرگرفتگی که شیوع آن بین 80-20% گزارش شده، همراه است. مداخلات درمانی دارویی و غیردارویی مختلفی جهت کاهش این علامت شایع یایسگی انجام شده است.

مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی تاثیر مداخلات روانشناختی بر گرگرفتگی ناشی از یایسگی صورت پذیرفته است.

مطالعه مروری سیستماتیک حاضر با جستجوی جامع در پایگاه هایGoogle Scholar, Scopus, PubMed, Web of Science, Science Direct, Cochrane Library, Scientific Information Database و با استفاده از استراتژی بولی و کلید واژه هایMenopause, Hot flash, Psychological Intervention, Vasomotor Symptoms صورت پذیرفت. در مجموع 20847 مقاله از سال های 2000 تا 2019 به دست آمد. پس از حذف مقالات تکراری و غیر مرتبط، در نهایت کیفیت 19 مطالعه کارآزمایی بالینی تجربی و نیمه تجربی با استفاده از مقیاس Cochrane Collaboration toll مورد ارزیابی قرار گرفت.

مداخلات انجام شده در مطالعات بر گرگرفتگی ناشی از یایسگی شامل درمان شناختی- رفتاری، ذهن آگاهی مبتنی بر کاهش استرس، هیپنوتیزم و تکنیک های آرام سازی می باشد. بررسی نتایج مطالعات نشان داده است که به جز 4 مطالعه، باقی مطالعات سبب بهبود گرگرفتگی در زنان یایسه شده است.

بر اساس نتایج مطالعه مروری سیستماتیک حاضر، مداخلات روانشناختی و به ویژه درمان شناختی- رفتاری و تکنیک های آرام سازی به طور بالقوه بر علایم وازوموتور و گرگرفتگی در زنان یایسه موثر است. اگرچه کیفیت مطالعات منتشر شده در این زمینه گاهی اوقات مورد تردید است.