مطالعه تطبیقی برنامه درسی ریاضی در دوره ابتدایی ایران و سنگاپور

یادگیری ریاضیات فرصت های مناسبی ایجاد می کند تا دانش آموزان شایستگی های کلیدی برای زندگی در قرن بیست و یکم را در خود رشد دهند. برنامه ریزان درسی نیاز به تلاش های جدی تری برای بروزرسانی آموزش ریاضیات از نظر محتوی و تکنیک ارایه دارند. هدف پژوهش حاضر، مطالعه تطبیقی عناصر برنامه درسی ریاضی دوره ابتدایی در ایران و سنگاپور در چهار مولفه اهداف، محتوا، روش های تدریس و شیوه های ارزشیابی بود. روش پژوهش تطبیقی کیفی - با بهره گیری از رویکرد چهار مرحله ای بردی - و استراتژی انتخاب نمونه پژوهش "نظام های اجتماعی متفاوت، برون دادهای آموزشی متفاوت" است. داده ها، با استفاده از اسناد و اطلاعات موجود در پایگاه های رسمی دولتی و کتب و نشریات مرتبط با موضوع تحقیق در بازده زمانی 2021-2000 جمع آوری شده و براساس روش توافق / اختلاف جان استوارت میل تحلیل گردیدند. یافته ها نشان داد کشورهای منتخب به پرورش مهارت های تفکر و فعالیت های خلاقانه در اهداف تاکید دارند و هم چنین محتوای کتاب های ریاضی بر مبنای اهداف آموزشی تعیین شده اند. مهم ترین تفاوت بین دو کشور ، در هدف حمایت از روش " حل مسئله " برای ایجاد انسجام بین محتوا و مهارت ها در سنگاپور است. همچنین در مقایسه با ایران ، نظام آموزشی سنگاپور به تفاوت-های فردی دانش آموزان در محتوا و توسعه ی فراشناخت در راهبردهای یادگیری توجه بیشتری کرده است. علاوه بر این در نظام آموزشی ایران، ارزشیابی تاکید کمتری بر کیفیت یادگیری دانش آموزان دارد. با توجه به یافته ها و به منظور ارتقای کیفیت آموزش ریاضیات، به برنامه ریزان درسی ایران توصیه می شود محتوی و شیوه های نوین آموزش ریاضی را مدنظر قرار دهند.