تحلیل عوامل اقتصادی امنیت بر مدت زمان اقامت گردشگران (مورد مطالعه شهرستان کوهرنگ)

توسعه گردش گری همواره نقش مهمی می تواند در توسعه مناطق مختلف ایفاء کند. اما توسعه این صنعت نیازمند بهبود شاخص های گوناگون از جمله افزایش مدت زمان اقامت گردش گر است. در این راستا عوامل مختلفی از جمله امنیت مناطق گردش گری است. یکی از جنبه های مهم امنیت گردش گری، مولفه امنیت اقتصادی است. در این پژوهش هدف بررسی تاثیرگذاری شاخص امنیت اقتصادی بر مدت زمان اقامت گردش گران به صورت مطالعه موردی در شهرستان کوهرنگ است. روش پژوهش، توصیفی-تحلیلی و از نوع کاربردی است. جامعه آماری پژوهش را گردش گران تشکیل داده اند که آمار دقیقی در این زمینه وجود نداشته است. با توجه به محدودیت های هزینه ای، زمانی و مکانی، تعداد 250 گردش گر مورد پرسش گری قرار گرفتند. نمونه گیری به صورت تصادفی انجام شد. روایی پرسش نامه از طریق نخبگان تایید و پایایی نیز با شریب کرونباخ برابر با 79/0 تایید شد. تحلیل ها در نرم افزار اس پی اس اس انجام شد. نتیجه آزمون تی تک نمونه ای نشان داد که شاخص امنیت اقتصادی در سطح کم تر از 05/0 معنادار بوده است. بررسی میانگین متغیرها نشان می دهد که نبود جامعه محلی بیکار با میانگین 93/3 به عنوان مهم ترین عامل امنیت اقتصادی تاثیرگذار بر مدت زمان اقامت گردش گران شناخته شده است. هم چنین عامل وضعیت تولیدات جامعه محلی با مقدار 83/3 و سپس دسترسی مناسب گردش گر به مرکز خرید با میانگین 78/3 در رتبه سوم قرار گرفته اند. نتیجه آزمون آنووا نیز تایید کرد که بین مناطق گردش گری مورد مطالعه از نظر شاخص امنیت اقتصادی در سطح بیش تر از 05/0(برابر با 901/0)، تفاوت معناداری مشاهده نشده و همه مناطق دارای شرایط یکسانی هستند. نتیجه پژوهش از تاثیرگذاری شاخص امنیت اقتصادی بر مدت زمان اقامت گردش گران اشاره دارد.