اثرات ترکیبات فلاونوئیدی پوست سبز گردو بر افزایش بازده سلول درمانی با کمک تمایز سلول‏های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی به سلول‏های تولید کننده انسولین درموش‏های صحرایی مدل دیابتی

در این مطالعه اثر ترکیبات فلاونوییدی پوست سبز گردو را بر تولید سلول‏های ترشح کننده انسولین بررسی شد.

 در این تحقیق تجربی سلول‏های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی (AD-MSCs) در شرایط استریل به‏مدت21 روز در مجاورت عصاره فلاونوییدی با دوزهای 50 و 100 میلی‏گرم بر میلی‏لیتر سلول‏های انسولین ساز تمایز داده شدند. برای دیابتی کردن رت‏ها از استرپتوزوتوسین با دوز 60 میلی‏گرم بر کیلوگرم استفاده شد. از رنگ‏آمیزی دیتیزون (DTZ) برای حضور انسولین، از روش ایمونوفلورسانس جهت تعیین حضور پروتیین‏های اختصاصی سلول‏های بتای پانکراس، اندازه‏گیری قند خون توسط دستگاه گلوکومتر،  سطح کراتین، اوره و اسیداوریک سرم از روش کالریمتری و از رونویسی معکوس واکنش زنجیره‏ای پلی‏مراز (RT-PCR) برای ارزیابی بیان ژن PAX4   استفاده شد.

تحت شرایط فوق به‏تدریج از سلول‏های دوکی شکل فیبروپلاستی به سلول‏های مدور تغییر و سلول‏های انسولین ساز با استفاده از رنگ DTZ به‏رنگ قرمز رویت و ترشح انسولین را نشان دادند. بیان نشان‏گرهای انسولین-پروانسولین و گیرنده بتا اثبات شد، میزان قند خون، اوره، اسیداوریک و کراتین کاهش و سطح بیان ژن PAX4 در گروه‏های تجربی اختلال معنی‏داری را نشان دادند (05/0≥p).

نتایج به‏دست آمده نشان داد کهAD-MSCs  تحت عصاره فلاونوییدی پوست سبز گردو توانایی تمایز به سلول‏های تولیدکننده انسولین را دارند.