بررسی ارتباط بین الگو های روابط موضوعی و علائم جسمانی سازی با میانجی گری ناگویی هیجانی (مدلی بر اساس دیدگاه Bion): یک مطالعه توصیفی

یکی از مشکلات شایع در جمعیت عمومی، علایم جسمانی‌سازی است؛ بنابراین شناسایی عواملی که در ایجاد این علایم نقش دارند، در پیش‌گیری از بروز آن‌ها موثر خواهد بود. لذا پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین الگوهای روابط موضوعی و علایم جسمانی‌سازی با میانجی‌گری ناگویی هیجانی انجام شد.

 روش این پژوهش توصیفی از نوع مدل‌یابی بود. به این منظور 295 نفر از افراد ساکن سمنان در بازه سنی 18 تا 60 سال در بهمن و اسفند 1399 با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و از طریق پیمایش اینترنتی به پرسش‌نامه‌های روابط موضوعی Bell، علایم جسمانی‌سازی (PHQ-15) و ناگویی هیجانی Toronto پاسخ دادند. داده‌ها با آزمون همبستگی Pearson و مدل‌سازی معادلات ساختاری تحلیل شد.

نتایج نشان داد که این مدل از برازش خوبی برخوردار است و بین الگوهای روابط موضوعی با علایم جسمانی‌‌سازی (601/3=T، 538/0=β) و ناگویی هیجانی (756/11=T، 800/0=β) رابطه مثبت و معناداری وجود داشت (05/0>p)، اما بین علایم جسمانی‌سازی و ناگویی هیجانی رابطه معناداری مشاهده نشد (816/0=T، 110/0=β) و در نتیجه نقش میانجی ناگویی هیجانی در تحلیل داده‌ها معنی‌دار واقع نشد (05/0<p).

در مجموع یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که با شناسایی الگوهای روابط موضوعی در افراد می‌توان تا حدی احتمال ابتلاء به علایم جسمانی‌سازی و ناگویی هیجانی را پیش‌بینی کرد. لذا پیشنهاد می‌شود که درمان‌گران بالینی در برقراری ارتباط با افراد مبتلا به علایم جسمانی‌سازی، الگوهای روابط موضوعی آن‌ها را مورد توجه قرار دهند.