محاسبه فرار مالیاتی در پایه درآمد اشخاص حقوقی و بررسی پایداری آن با استفاده از روش اثرگذاری غیرخطی حدآستانه

هدف از این پژوهش محاسبه فرار مالیاتی در پایه درآمد اشخاص حقوقی و بررسی پایداری آن است. در بخش نخست با محاسبه فرار مالیاتی در پایه درآمد اشخاص حقوقی از طریق برآورد تابع تقاضای تانزی روش پول نقد طی دوره زمانی 1397-1370 پرداخته شده است. سپس با نتایج تخمین و محاسبات بدست آمده به بررسی پایداری فرار مالیاتی در پایه درآمد اشخاص حقوقی با استفاده از روش اثرگذاری خطی و غیر خطی بر روی فرارمالیاتی در پایه درآمد اشخاص حقوقی در طی دوره مورد نظر مبتنی بر رویکرد رگرسیون حدآستانه پرداخته شده است. یافته ها دلالت بر آن دارد که مدل غیرخطی مبتنی بر آماره ای تشخیصی و معنی دار بودن ضرایب، نتایج رضایت بخش تری را نسبت به مدل خطی دارد. نتایج حاصل از آزمون غیر خطی بودن الگو تایید کننده وجود رابطه غیرخطی، عدم پایداری و عدم تقارن فرارمالیاتی در پایه درآمد اشخاص حقوقی است. سرعت گذار بین دو رژیم فرار مالیاتی، با توجه به پارامتر گذار تخمین زده شده()  معادل 3.20 است. همچنین معادلات نشان می دهند که تغییر فرار مالیاتی به شدت اثر گذاری بر گذشته فرار مالیاتی خواهد داشت و زمانی که فرار مالیاتی تغییر می کند رفتار این متغیر تغییر خواهد کرد.