بررسی فقهی و حقوقی نقش کراهت در طلاق خلع

قانون مدنی، به تبعیت از فقه امامیه چند نوع طلاق را به رسمیت شناخته است که یکی از آنها طلاق خلع است. این طلاق، قواعد ویژه ای دارد، از جمله اینکه مطابق ماده 1146 قانون مدنی، طلاق خلع مختص زمانی است که زوجه از زوج کراهت داشته باشد و حاضر باشد در قبال طلاق، مالی را به زوج بذل کند. نگارندگان در پژوهش پیش رو، با روشی توصیفی تحلیلی و جمع آوری داده ها از طریق شیوه کتاب خانه ای در صدد تبیین نقش و آثار «کراهت» در طلاق خلع هستند. نتایج حاصل از پژوهش، حاکی از آن است که اگر زوجه از زوج کراهت نداشته باشد، نمی تواند با طلاق خلع از او جدا شود، بلکه باید به نوع دیگری از طلاق متوسل شود. به علاوه، این کراهت باید شدید باشد، به نحوی که در صورت حاصل نشدن مفارقت بین زوجین، زوجه احکام الاهی را رعایت نکند.