رابطه تغییرات پوشش/ کاربری شهرستان شوشتر با دمای سطح زمین با استفاده از طبقه بندی شیءگرا و الگوریتم پنجره مجزا

فعالیت های انسانی مانند تغییرات کاربری اراضی، اثر مهمی بر دمای سطح زمین و ایجاد جزایر حرارتی دارد. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر تغییر کاربری بر الگوی زمانی و مکانی دمای سطح زمین و جزایر حرارتی در شهرستان شوشتر در طی سال های 2002 تا 2020 است. ابتدا تصاویر سال های 2002، 2013 و 2020 لندست با استفاده از روش پردازش شیءگرا، طبقه بندی و سپس دمای سطح زمین با الگوریتم پنجره مجزا استخراج شد. برای بررسی زمانی و مکانی دمای سطح زمین و جزایر حرارتی از پارامترهای NDVI، UHII و UHIII استفاده شده و دمای طبقات کم تا زیاد پوشش گیاهی استخراج شد. نتایج تغییرات کاربری زمین در دوره هجده ساله نشان داد که مناطق ساخته شده و بایر به ترتیب 21895/40و 26761/04هکتار افزایش و پوشش گیاهی و پهنه های آب به ترتیب 43790/79و 4865/64هکتار کاهش یافتند. نتایج حداکثر دمای کاربری ها، روند افزایشی دما در همه کاربری ها را آشکار کرد؛ به شکلی که بین سال های 2002 تا 2020، چهار کاربری پوشش گیاهی، نواحی بایر، مناطق ساخته شده و پهنه های آب به ترتیب با 7/40، 7/42، 6/82 و 6/87 درجه سلسیوس افزایش دما داشتند. برمبنای نتایج پارامترهای UHII و UHIII، طبقات با پوشش گیاهی کم، بیشترین دما را نسبت به طبقات با پوشش گیاهی متوسط و زیاد داشتند و جزایر حرارتی در سال های 2013 و 2020 در نواحی شمال، جنوب شرق و شمال شرق شهرستان تشکیل شد.