نقد و بررسی بی تفاوتی اجتماعی نسبت به جرم کودک آزاری (مطالعه تطبیقی حقوق کیفری ایران با ایالت تگزاس آمریکا)

بی تفاوتی یکی از آسیب های جدی اجتماعی است که نادیده گرفتن آن و عدم اتخاذ تدابیر لازم جهت جلوگیری از وقوع آن، مانع پویایی و تکامل جامعه می گردد. از دیدگاه جامعه شناختی، بی تفاوتی نوعی بیماری اجتماعی است و در مقابل، اعتنای اجتماعی و نوع دوستی نشانه پویایی و سلامت جامعه می باشد. کودکان به عنوان جمعی از جامعه و درواقع بخش اعظمی از جمعیت جهان را تشکیل می دهند و جزء آسیب پذیرترین اعضای جامعه هستند. در سال های اخیر، پدیده کودک آزاری در ایران شیوع بسیاری یافته است و ازاین رو نگاه ویژه مسیولین و قانون گذاران به مسایل و مشکلات آن ها و پیش بینی راهکارهایی در جهت جلوگیری از گسترش جرایم علیه کودکان، ضروری است. مبارزه با بی تفاوتی اجتماعی نسبت به کودک آزاری از طریق جرم انگاری به عنوان یکی از راهکارهای مهم بوده که در سطح بین المللی مورد توجه قانون گذاران کشورهای مختلف قرارگرفته است. ازاین رو، هدف اصلی مقاله بررسی موضع حقوق کیفری ایران در راستای مبارزه با بی تفاوتی اجتماعی در قبال کودک آزاری بامطالعه تطبیقی اجمالی با حقوق کیفری ایالت تگزاس آمریکا می باشد. با توجه به شیوع پدیده کودک آزاری در آن ایالت ،قانون گذاران با تدوین مقررات ویژه ابتکاراتی را در زمینه مبارزه با بی تفاوتی اجتماعی اتخاذ نموده اند. در نتیجه پژوهش صورت گرفته مبرهن می گردد قوانین کیفری ایران در این خصوص دارای نواقص و خلاهایی است که ضرورت بازنگری و اصلاح را با استفاده از تجربیات حقوق کیفری دیگر کشورها می طلبد.