تحلیل نظری جرایم علیه بشریت در پرتو یافته های جرم شناسی

نظریه پردازی موضوعی است که بخشی از زندگی روزمره می باشد. بسیاری از افراد نظریات خاصی در مورد چرایی و چگونگی ارتکاب جرایم دارند. تاریخ، مشحون از بحث و گفت و گوهای عام و خاص در این باره است. هر نظریه در واقع بیان یک اعتقاد است. دیدگاهی است که اجازه می دهد جهان اطراف خود را قدری بهتر شناخت. از آنجا که نوع بشر موجودی پیچیده است، نظریه پردازی در زمینه بزهکاری و به عبارتی بررسی علل اصلی بزهکاری اغلب اوقات کاری دشوار می باشد. این دشواری در ارتباط با جرایم علیه بشریت به لحاظ پیچدگی های خود این جرایم بیشتر است. هدف در این مقاله بررسی نظریه های جرم شناختی به منظور تبیین این جرایم و ارایه یک مبنا برای تحلیل نظام مند و درک مولفه های علت شناسانه آنها می باشد. در این راستا با توجه به این نکته که در بررسی نظریه ها نباید انتظار دست یابی به تفاسیری بی عیب و نقص یا دلیل اصلی ارتکاب این گونه جرایم داشت، به تحلیل نظری این جرایم می پردازیم و در این تحلیل ابتدا در یک مبحث، این جرایم را با توجه نظریه های کلاسیک که از قبل توسط جرم شناسان مطرح شده اند همچون آنومی، فشار، معاشرت های ترجیحی، یادگیری اجتماعی بررسی می نماییم و سپس در مبحث دیگر بر اساس نظریه های نوین که جدیدا توسط جرم شناسان در تحلیل جرایم مطرح شده اند همچون نظریه جرم دولتی، نظریه انطباق اجتماعی به تبیین این جرایم می پردازیم. در نهایت این نظریه ها در تعامل یا یکدیگر می توانند بخش مهمی از واقعیت این جرایم را توجیه نمایند.