سنجش و ارزیابی اثرات زیست پذیری شهری بر تحقق شهر دوستدار سالمند (مطالعه موردی: شهر بابل)

سالمندان به عنوان بخشی از جمعیت شهرها به خاطر ناتوانی های جسمی از تحرک و جابجایی در سطح شهر و دسترسی آسان به فضاهای شهری محروم هستند. هدف از این پژوهش ارزیابی تاثیر زیست پذیری شهری بر شهردوستدار سالمند در شهر بابل می-باشد. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی-تحلیلی است. به منظور گردآوری داده های موردنیاز پژوهش، ازدو شیوه تحلیل اسنادی و پیمایش بهره گرفته شده است. ابزار پژوهش، پرسشنامه می باشد. جامعه آماری پژوهش ساکنان سالمندان (60 سال و بالاتر) شهر بابل با جمعیت 30718 نفر است که 384 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب گردیده است. براساس نتایج اسنادی، شاخص های پژوهش در بخش زیست پذیری شهری شامل هویت و حس مکان، امنیت، مشارکت، آموزش عمومی، تفریحات و اوقات فراغت، اقتصاد و اشتغال، مسکن، حمل و نقل، خدمات زیربنایی، فضای سبز، مبلمان شهری، کیفیت پیاده راه شهری، آلودگی، چشم انداز، ابعاد جسمی سلامت شهری، ابعاد روانی سلامت شهری، ابعاد اجتماعی سلامت شهری، امکانات بهدا-شتی - درمانی می باشد و شاخص های شهر دوستدار سالمند شامل فضاهای عمومی و ساختمان ها، حمل و نقل، مسکن، مشارکت اجتماعی، تکریم و اجتماع پذیری سالمندان، مشارکت مدنی و استخدام، ارتباطات و اطلاعات و سلامت و بهداشت می باشد که رابطه آن ها با استفاده از آمون های تی تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره تحلیل گردیده است. نتایج نشان داد که وضعیت شاخص های زیست پذیری شهری و شهردوستدار سالمند در شهر بابل نامطلوب می باشند. همچنین بین شاخص های زیست پذیری شهری و شهردوستدار سالمند رابطه ضعیف تا متوسطی وجود دارد. نتایج رگرسیون چند متغیره نیز نشان دهنده تاثیر متوسط و معنادار زیست پذیری بر متغیر شهردوستدار سالمند می باشد. از بین شاخص های زیست پذیری، امکانات و خدمات زیربنایی (233/0)، حمل و نقل (215/0)، تفریحات و اوقات فراغت (183/0)، به ترتیب بیشترین تاثیر را بر روی شهردوستدار سالمند دارند.