تخمین تبخیر - تعرق واقعی با استفاده از کالیبراسیون خودکار در الگوریتم های PYSEBAL و METRIC در دشت قزوین

برآورد تبخیر - تعرق واقعی در پهنه های وسیع و با فاصله زمانی مناسب، امری مهم در مدیریت بهینه منابع آب است. نیاز مداوم به داده های تبخیر - تعرق، موجب ابداع روش های متعددی برای برآورد آن شده است. در سال های اخیر استفاده از روش سنجش ازدور به منظور برآورد میزان تبخیر - تعرق در نواحی وسیع و باقدرت تفکیک مکانی و زمانی مطلوب ارایه شده است. در این پژوهش کارایی کالیبراسیون خودکار دو الگوریتم رایج تبخیر - تعرق تک منبعی برآورد شده از PYSEBAL و METRIC با نتایج یک لایسیمتر زهکش دار کشت شده با چمن در محدوده دشت قزوین مورد مقایسه قرار گرفتند. در همین راستا از 15 تصویر TM، 22 تصویر ETM+ و 24 تصویر MODIS بدون ابر و برف در طی سال های 1379 تا 1382 استفاده شد که در مجموع از هر دو الگوریتم  122 خروجی حاصل شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که الگوریتمMETRIC  در هر سه سنجنده به ترتیب با مقدار RMSE  (42/0، 42/0 و 05/1 میلی متر بر روز) عملکرد بهتری را نسبت به مدلPYSEBAL  داشته است. همچنین بررسی های صورت گرفته از سه سنجنده مورد بررسی نشان داد که سنجنده   MODI با مقدار خطای استاندارد (15/0 میلی متر بر روز) و ضریب همبستگی (98/0) در مقایسه با دو سنجنده ETM+  و TM با مقدار ضریب همبستگی به ترتیب (97/0 و 92/0)، خطای استاندارد (17/0 و 59/0 میلی متر بر روز) توانسته است نتایج بهتری را ایجاد کند. از کاربرد اجرایی این پژوهش می توان به برآورد مقدار دقیق تبخیر - تعرق در اراضی تحت آبیاری برای برنامه ریزی تخصیص آب، بهینه سازی تولید محصول، مدیریت آبیاری و ارزیابی اثر تغییر کاربری روی راندمان آب اشاره نمود.